233. โยนํ
หิคฺคหเณ ปญฺจมีหิสฺสาปิ คหณมฺภเวยฺยาติ สุตฺเต ‘อปญฺจมฺยา’ติ วุตฺตํ, ตุมฺเหหิ ปุญฺญํ ปสุตํ อนปฺปกนฺติ คาถาปาเท ตุมฺเหหิติอาทิสู ตตฺตา น โวอาเทโส, ตุมฺเห ติฏฺฐถ นคเรติ ปุพฺพวากฺยโต วากฺยนฺตรตฺตา เอกวากฺยตา นตฺถิ, ตุมฺเห วิย ทิย ทิสฺสนฺติ อมฺเห วิย ทิสฺสนฺตีติ วิคฺคยฺห ‘ทิส-เปกฺขเณ’ อิจฺจสฺมา ‘‘สมานญฺญภวนฺตยาทิ ตูปมานา ทิสา กมฺเม รีริกฺขกา’’ติ (5-43) กปฺปจฺจเย ‘‘นเต กานุพนฺธนาคเมสู’’ติ (5-85) เอตฺตาภาเว ‘‘สฺยาทิสฺยาทิเนกตฺถ’’นฺติ (3-1) สมาเส จ ‘เอกตฺถตายํ’’ติ (2-119) วิภตฺติโลเป จ ‘‘สพฺพาทีนมา’’ติ (3-86) อา ‘ตุมฺหาทิสาน’มิจฺจาทิฯ
235. อนฺวา
ปจฺฉา อาเทโส อนฺวาเทโสติ คหิเต กถิตานุกถนนฺติ กถํ ญายตีติ อาห- ‘ปจฺฉา กถนญฺจ กถิตาเปกฺขนฺติ กตฺวา’ติฯ
236. สปุ
สห วิชฺชมาโน ปุพฺโพ ยสฺส โส สปุพฺโพฯ
237. นจ
อปรมฺปรโยคปฺปติปตฺยตฺถนฺติ ‘คามนครานํ เจนา’ติอาทินา วุตฺตสฺส ปรมฺปรโยคสฺส อคฺคหณตฺถํฯ