อาเทสสนฺธิ

อถาเทสสนฺธิ ทีปิยเตฯ

[37] ยวา สเร [ก. 18, 19, 21, 45; นี. 44, 46, 47, 51, 58]ฯ

สเร ปเร อิวณฺณุวณฺณานํ ย, วาเทสา โหนฺติ วาฯ

อิวณฺเณ –

ปฏิสนฺถารวุตฺยสฺส [ธ. ป. 376], สพฺพา วิตฺยานุภูยเต, กฺยาหํ อปรชฺฌามิ [ปารา. 383] – อิธ ปฐมํ พินฺธุโลโป, สุตา จ ปณฺฑิตาตฺยตฺถ, สุตา จ ปณฺฑิตาตฺยมฺหา [ชา. 2.21.149], ญาโต เสนาปตีตฺยาหํ [ชา. 2.21.94], อิจฺเจตํ กุสลํ [ปารา. 411], อิจฺจสฺส วจนียํ [ทีฆนิกาเย], ปจฺจุตฺตริตฺวา, ปจฺจาหรติ [ปารา. 305-307], ปจฺเจติ, ปจฺจโย, อจฺเจติ, อจฺจโย [ที. นิ. 1.251], อจฺจายํ มชฺฌิโม ขณฺโฑ [ชา. 1.7.33] – อติเรโก อยํ มชฺฌิโม ขณฺโฑตฺยตฺโถ, อปุจฺจณฺฑตา – อปุติอณฺฑตาตฺยตฺโถ, ชจฺจนฺโธ, ชจฺจฆานโก, ชจฺเจฬโก, อพฺภุคฺคจฺฉติ, อพฺเภติ, อพฺโภกาโส [ที. นิ. 1.191], อชฺโฌกาโส อชฺฌาคมา อิจฺจาทิฯ

วาตฺเวว? อิติสฺส มุหุตฺตมฺปิ [ปาจิ. 465], อติสิคโณ, อธีริตํฯ

เอตฺถ จ อิจฺเจตนฺติอาทีสุ อิมินา สุตฺเตน อิติ, ปติ, อติปุติ, ชาติ, อภิ, อธิสทฺทานํ อิวณฺณสฺส ยตฺตํ, ‘ตวคฺค, วรณาน’…นฺติ สุตฺเตน ยมฺหิ ตวคฺคสฺส จตฺตํ, ‘วคฺค, ล, เสหิ เต’ติ สุตฺเตน ยสฺส ปุพฺพรูปตฺตํ, อภิ, อธิสทฺเทสุ ปน ‘จตุตฺถทุติเยสฺเวส’…นฺติ สุตฺเตน วคฺคจตุตฺถานํ ตติยตฺตํฯ