1-10. โอฆาทิสุตฺตทสกํ

[641-650] ‘‘ปญฺจิมานิ , ภิกฺขเว, อุทฺธมฺภาคิยานิ สํโยชนานิฯ กตมานิ ปญฺจ? รูปราโค, อรูปราโค, มาโน, อุทฺธจฺจํ, อวิชฺชา – อิมานิ โข, ภิกฺขเว, ปญฺจุทฺธมฺภาคิยานิ สํโยชนานิฯ อิเมสํ โข, ภิกฺขเว, ปญฺจนฺนํ อุทฺธมฺภาคิยานํ สํโยชนานํ อภิญฺญาย ปริญฺญาย ปริกฺขยาย ปหานาย ปญฺจินฺทฺริยานิ ภาเวตพฺพานิฯ กตมานิ ปญฺจ? อิธ, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ สทฺธินฺทฺริยํ ภาเวติ ราควินยปริโยสานํ โทสวินยปริโยสานํ โมหวินยปริโยสานํฯ วีริยินฺทฺริยํ …เป.… สตินฺทฺริยํ… สมาธินฺทฺริยํ … ปญฺญินฺทฺริยํ ภาเวติ ราควินยปริโยสานํ โทสวินยปริโยสานํ โมหวินยปริโยสานํฯ อิเมสํ โข, ภิกฺขเว, ปญฺจนฺนํ อุทฺธมฺภาคิยานํ สํโยชนานํ อภิญฺญาย ปริญฺญาย ปริกฺขยาย ปหานาย อิมานิ ปญฺจินฺทฺริยานิ ภาเวตพฺพานี’’ติฯ

โอฆวคฺโค สตฺตรสโมฯ

ตสฺสุทฺทานํ –

โอโฆ โยโค อุปาทานํ, คนฺถา อนุสเยน จ;

กามคุณา นีวรณา, ขนฺธา โอรุทฺธมฺภาคิยาติฯ

อินฺทฺริยสํยุตฺตํ จตุตฺถํฯ

5. สมฺมปฺปธานสํยุตฺตํ

1. คงฺคาเปยฺยาลวคฺโค