อตปนียสุตฺต

ปุจฺฉา – จตุตฺถํ ปน อาวุโส อตปนียสุตฺตํ ภควตา กถํ ภาสิตํฯ

วิสฺสชฺชนา – จตุตฺถํ ภนฺเต อตปนียสุตฺตํ ‘‘ทฺเวเม ภิกฺขเว ธมฺมา อตปนียาฯ กตเม ทฺเว, อิธ ภิกฺขเว เอกจฺจสฺส กายสุจริตํ กตํ โหติ, อกตํ โหติ กายทุจฺจริตํฯ วจีสุจริตํ กตํ โหติ, อกตํ โหติ วจีทุจฺจริตํฯ มโนสุจริตํ กตํ โหติ, อกตํ โหติ มโนทุจฺจริตํฯ โส ‘กายสุจริตํ เม กต’นฺติ น ตปฺปติ, ‘อกตํ เม กายทุจฺจริต’นฺติ นตปฺปติฯ ‘วจีสุจริตํ…เป.… มโนสุจริตํ เม กต’นฺติ น ตปฺปติฯ ‘อกตํ เม มโนทุจฺจริต’นฺติ น ตปฺปติฯ อิเม โข ภิกฺขเว ทฺเว ธมฺมา อตปนียา’’ติฯ เอวํ โข ภนฺเต ภควตา ภาสิตํฯ

อุปญฺญาตสุตฺต

ปุจฺฉา – ปญฺจมํ ปน อาวุโส อุปญฺญาตสุตฺตํ ภควตา กถํ ภาสิตํฯ

วิสฺสชฺชนา – ปญฺจมํ ภนฺเต อุปญฺญาตสุตฺตํ ‘‘ทฺวินฺนาหํ ภิกฺขเว ธมฺมานํ อุปญฺญาสิํฯ ยา จ อสนฺตุฏฺฐิตา กุสเลสุ ธมฺเมสุ, ยา จ อปฺปฏิวานิตา ปธานสฺมิํฯ