ยุคนทฺธสุตฺต

ปุ – ปฏิปทาวคฺเค อาวุโส ทสมํ ยุคนทฺธสุตฺตํ กตฺถ กํ อารพฺภ เกน กถญฺจ ภาสิตํฯ

วิ – โกสมฺพิยํ ภนฺเต สมฺพหุเล ภิกฺขู อารพฺภ ‘‘โย หิ โกจิ อาวุโส ภิกฺขุ วา ภิกฺขุนี วา มม สนฺติเก อรหตฺตปฺปตฺติํ พฺยากโรติ, สพฺโพ โส จตูหิ มคฺเคหิ เอเตสํ วา อญฺญตเรนา’’ติ เอวมาทินา ภนฺเต อายสฺมตา อานนฺทตฺเถเรน ธมฺมภณฺฑาคาริเกน ภาสิตํฯ

ปาฏิโภคสุตฺต

ปุ – พฺราหฺมณวคฺเค ปน อาวุโส ทุติยํ ปาฏิโภคสุตฺตํ ภควตา กถํ ภาสิตํฯ

วิ – พฺราหฺมณวคฺเค ภนฺเต ทุติยํ ปาฏิโภคสุตฺตํ ‘‘จตุนฺนํ ภิกฺขเว ธมฺมานํ นตฺถิ โกจิ ปาฏิโภโค สมโณ วา พฺราหฺมโณ วา เทโว วา มาโร วา พฺรหฺมา วา โกจิ วา โลกสฺมิ’’นฺติ เอวมาทินา ภควตา ภาสิตํฯ