ธมฺมกถิกสุตฺต

ปุ – อิทานิ อาวุโส พหุชนสฺส สุตวุฑฺฒิยา สํคีตา องฺคุตฺตรนิกายโตปิ กานิจิ สุตฺตานิ อุทฺธริตฺวา ปฏิปุจฺฉิสฺสามิ, สํคีเต อาวุโส องฺคุตฺตรนิกาเย จตุกฺกนิปาเต ปุคฺคลวคฺเค นวมํ ธมฺมกถิกสุตฺตํ ภควตา กถํ ภาสิตํฯ

วิ – ปุคฺคลวคฺเค ภนฺเต นวมํ ธมฺมกถิกสุตฺตํ ‘‘จตฺตาโรเม ภิกฺขเว ธมฺมกถิกาฯ กตเม จตฺตาโร, อิธ ภิกฺขเว เอกจฺโจ ธมฺมกถิโก อปฺปญฺจ ภาสติ อสหิตญฺจ, ปริสา จสฺส น กุสลา โหติ สหิตาสหิตสฺสฯ เอวรูโป ภิกฺขเว ธมฺมกถิโก เอวรูปาย ปริสาย ธมฺมกถิโกตฺเวว สงฺขํ คจฺฉตี’’ติ เอวมาทินา ภควตา ภาสิตํฯ