คนฺธชาตสุตฺต

ปุจฺฉา – ตตฺเถว อาวุโส นวมํ คนฺธชาตสุตฺตํ ภควตา กํ อารพฺภ กิสฺมิํ วตฺถุสฺมิํ กถญฺจ ภาสิตํฯ

วิสฺสชฺชนา – อายสฺมนฺตํ ภนฺเต อานนฺทํ อารพฺภ ภาสิตํฯ อายสฺมา ภนฺเต อานนฺโท ภควนฺตํ เอตทโวจ ‘‘ตีณิมานิ ภนฺเต คนฺธชาตานิ, เยสํ อนุวาตํเยว คนฺโธ คจฺฉติ โน ปฏิวาตํ…เป.… อตฺถิ นุ โข ภนฺเต กิญฺจิ คนฺธชาตํ, ยสฺส อนุวาตมฺปิ คนฺโธ คจฺฉติ ปฏิวาตมฺปิ คนฺโธ คจฺฉติ, อนุวาตปฏิวาตมฺปิ คนฺโธ คจฺฉตี’’ติฯ ตสฺมิํ ภนฺเต วตฺถุสฺมิํ ‘‘อตฺถานนฺท กิญฺจิ คนฺธชาตํ, ยสฺส อนุวาตมฺปิ คนฺโธ คจฺฉติ, ปฏิวาตมฺปิ คนฺโธ คจฺฉติ, อนุวาตปฏิวาตมฺปิ คนฺโธ คจฺฉตี’’ติ เอวมาทินา ภควตา ภาสิตํฯ

น ปุปฺผคนฺโธ ปฏิวาตเมติ;

น จนฺทนํ ตครมลฺลิกา วา;

สตญฺจ คนฺโธ ปฏิวาตเมติ;

สพฺพา ทิสา สปฺปุริโส ปวายติ;

คทฺรภสุตฺต

ปุจฺฉา – สมณวคฺเค อาวุโส ทุติยํ คทฺรภสุตฺตํ ภควตา กถํ ภาสิตํฯ

วิสฺสชฺชนา – สมณวคฺเค ภนฺเต ทุติยํ คทฺรภสุตฺตํ ‘‘เสยฺยถาปิ ภิกฺขเว คทฺรโภ โคคณํ ปิฏฺฐิโต ปิฏฺฐิโต อนุพนฺโธ โหติ ‘อหมฺปิ ทมฺโม อหมฺปิ ทมฺโม’ติ, ตสฺส น ตาทิโส วณฺโณ โหติ เสยฺยถาปิ คุนฺนํ, น ตาทิโส สโร โหติ เสยฺยถาปิ คุนฺนํ, น ตาทิสํ ปทํ โหติ เสยฺยถาปิ คุนฺนํ, โส โคคณํเยว ปิฏฺฐิโต ปิฏฺฐิโต อนุพนฺโธ โหติ อหมฺปิ ทมฺโม อหมฺปิ ทมฺโม’’ติ เอวมาทินา ภควตา ภาสิตํฯ