5. ปณิหิตอจฺฉวคฺค

ปุจฺฉา – ปญฺจเม อาวุโส ปณิหิตอจฺฉวคฺเค ภควตา กีทิสี ธมฺมเทสนาโย เทสิตาฯ

วิสฺสชฺชนา – ปญฺจเม ภนฺเต ปณิหิตอจฺฉวคฺเค ‘‘เสยฺยถาปิ ภิกฺขเว สาลิสูกํ วา ยวสูกํ วา มิจฺฉาปณิหิตํ หตฺเถน วา ปาเทน วา อกฺกนฺตํ หตฺถํ วา ปาทํ วา เภจฺฉติ, โลหิตํ วา อุปฺปาเทสฺสตีติ เนตํ ฐาน วิชฺชติฯ ตํ กิสฺสเหตุ, มิจฺฉาปณิหิตตฺตา ภิกฺขเว สูกสฺสฯ

เอวเมว โข ภิกฺขเว โส วต ภิกฺขุ มิจฺฉาปณิหิเตน จิตฺเตน อวิชฺชํ เภจฺฉติ, วิชฺชํ อุปฺปาเทสฺสติ, นิพฺพานํ สจฺฉิกริสฺสตีติ เนตํ ฐานํ วิชฺชติ, ตํ กิสฺส เหตุ, มิจฺฉาปณิหิตตฺตา ภิกฺขเว จิตฺตสฺสา’’ติ เอวมาทิกา ภควตา ธมฺมเทสนาโย เทสิตาฯ

6. อจฺฉราสงฺฆาตวคฺค

ปุจฺฉา – อจฺฉราสงฺฆาตวคฺเค อาวุโส ปฐม ทุติยสุตฺตานิ ภควตา กถํ ภาสิตานิฯ

วิสฺสชฺชนา – อจฺฉราสงฺฆาตวคฺเค ภนฺเต ภควตา ‘‘ปภสฺสรมิทํ ภิกฺขเว จิตฺตํ, ตญฺจ โข อาคนฺตุเกหิ อุปกฺกิเลเสหิ อุปกฺกิลิฏฺฐํ, ตํ อสฺสุตวา ปุถุชฺชโน ยถาภูตํ นปฺปชานาติ, ตสฺมา ‘อสฺสุตวโต ปุถุชฺชนสฺส จิตฺตภาวนา นตฺถี’ติ วทามิฯ ปภสฺสรมิทํ ภิกฺขเว จิตฺตํ, ตญฺจ โข อาคนฺตุเกหิ อุปกฺกิเลเสหิ วิปฺปมุตฺตํ, ตํ สุภวา อริยสาวโก ยถาภูตํ ปชานาติฯ