เวรหจฺจานิสุตฺต

ปุจฺฉา – ตตฺเถว อาวุโส โปราณเกหิ ธมฺมสํคาหกมหาเถเรหิ ทสมํ สํคีตํ เวรหจฺจานิสุตฺตํ กตฺถ กํ อารพฺภ กิสฺมิํ วตฺถุสฺมิํ เกน กถญฺจ ภาสิตํฯ

วิสฺสชฺชนา – กามณฺฑายํ ภนฺเต เวรหจฺจานิโคตฺตํ พฺราหฺมณิํ อารพฺภ อายสฺมตา อุทายิตฺเถเรน ภาสิตํฯ เวรหจฺจานีโคตฺตา ภนฺเต พฺราหฺมณี อายสฺมนฺตํ อุทายิตฺเถรํ เอตทโวจ ‘‘กิสฺมิํ นุ โข ภนฺเต สติ อรหนฺโต สุขทุกฺขํ ปญฺญเปนฺติ, กิสฺมิํ อสติ อรหนฺโต สุขทุกฺขํ น ปญฺญเปนฺตี’’ติฯ