วาเสฏฺฐสุตฺต

ปุจฺฉา – วาเสฏฺฐสุตฺตํ ปนาวุโส ภควตา กตฺถ กํ อารพฺภ กิสฺมิํ วตฺถุสฺมิํ ภาสิตํฯ

วิสฺสชฺชนา – อิจฺฉานงฺคเล ภนฺเต วาเสฏฺฐํ มาณวํ อารพฺภ ภาสิตํฯ วาเสฏฺโฐ ภนฺเต มาณโว ภควนฺตํ คาถาหิ อชฺฌภาสิ –

‘‘อนุญฺญาตปฏิญฺญาตา, เตวิชฺชา มยมสฺมุโภ;

อหํ โปกฺขรสาติสฺส, ตารุกฺขสฺสายํ มาณโวฯ

เตวิชฺชานํ ยทกฺขาตํ, ตตฺร เกวลิเนสฺมเส;

ปทกสฺมา เวยฺยากรณา, ชปฺเป อาจริยสาทิสา;

เตสํ โน ชาติวาทสฺมิํ, วิวาโท อตฺถิ โคตมฯ

ชาติยา พฺราหฺมโณ โหติ, ภารทฺวาโช อิติ ภาสติ;

อหญฺจ กมฺมุนา พฺรูมิ, เอวํ ชานาหิ จกฺขุมฯ

เตน สกฺโกม ญาเปตุํ, อญฺญํมญฺญํ มยํ อุโภ;

ภวนฺตํ ปุฏฺฐุมาคมา, สมฺพุทฺธํ อิติ วิสฺสุตํฯ

จนฺทํ ยถา ขยาตีตํ, เปจฺจ ปญฺชลิกา ชนา;

วนฺทนา นมสฺสนฺติ, เอวํ โลกสฺมิํ โคตมํฯ