กีฏาคิริสุตฺต

ปุจฺฉา – เตนาวุโส ภควตา…เป.… สมฺมาสมฺพุทฺเธน กีฏาคิริสุตฺตํ กตฺถ กํ อารพฺภ กิสฺมิํ วตฺถุสฺมิํ ภาสิตํฯ

วิสฺสชฺชนา – กาสีสุ ภนฺเต กีฏาคิริสฺมิํ กาสีนํ นิคเม อสฺสชิปุนพฺพสุเก ภิกฺขู อารพฺภ ภาสิตํฯ อสฺสชิปุนพฺพสุกา ภนฺเต ภิกฺขู ภิกฺขูหิ สหธมฺมิกํ วุจฺจมานา เอวมาหํสุ ‘‘มยํ โข อาวุโส สายญฺเจว ภุญฺชาม ปาโต จ ทิวา จ วิกาเล, เต มยํ สายญฺเจว ภุญฺชมานา ปาโต จ ทิวา จ วิกาเล อปฺปาพาธตญฺจ สญฺชานาม อปฺปาตงฺกตญฺจ ลหุฏฺฐานญฺจ พลญฺจ ผาสุวิหารญฺจ, เต มยํ กิํ สนฺทิฏฺฐิกํ หิตฺวา กาลิกํ อนุธาวิสฺสาม, สายญฺเจว มยํ ภุญฺชิสฺสาม ปาโต จ ทิวา จ วิกาเล’’ติฯ ตสฺมิํ ภนฺเต วตฺถุสฺมิํ ภาสิตํฯ

เตวิชฺชวจฺฉสุตฺต

ปุจฺฉา – เตวิชฺชวจฺฉสุตฺตํ ปนาวุโส ภควตา กตฺถ กํ อารพฺภ กิสฺมิํ วตฺถุสฺมิํ ภาสิตํฯ

วิสฺสชฺชนา – เวสาลิยํ ภนฺเต วจฺฉโคตฺตํ ปริพฺพาชกํ อารพฺภ ภาสิตํฯ วจฺฉโคตฺโต ภนฺเต ปริพฺพาชโก ภควนฺตํ เอตทโวจ ‘‘สุตํ เม ภนฺเต สมโณ โคตโม สพฺพญฺญู สพฺพทสฺสาวี อปริเสสํ ญาณทสฺสนํ ปฏิชานาติ, จรโต จ เม ติฏฺฐโต จ สุตฺตสฺส จ ชาครสฺส จ สตตํ สมิตํ ญาณทสฺสนํ ปจฺจุปฏฺฐิต’’นฺติฯ เย เต ภนฺเต เอวมาหํสุ ‘‘สมโณ โคตโม สพฺพญฺญู สพฺพทสฺสาวี อปริเสสํ ญาณทสฺสนํ ปฏิชานาติ, จรโต จ เม ติฏฺฐโต จ สุตฺตสฺส จ ชาครสฺส จ สตตํ สมิตํ ญาณทสฺสนํ ปจฺจุปฏฺฐิต’’นฺติฯ กจฺจิ เต ภนฺเต ภควโต วุตฺตวาทิโน, น จ ภควนฺตํ อภูเตน อพฺภาจิกฺขนฺติ, ธมฺมสฺส จานุธมฺมํ พฺยากโรนฺติ, น จ โกจิ สหธมฺมิโก วาทานุวาโท คารยฺหํ ฐานํ อาคจฺฉตี’’ติฯ ตสฺมิํ ภนฺเต วตฺถุสฺมิํ ภาสิตํฯ