นิคมนกถาวณฺณนา

[891] อิมิสฺสา ทานิ คาถายาติอาทีนํ คาถานํ อตฺโถ เหฏฺฐา วุตฺโต เอวฯ สฺวายํ ‘‘วิสุทฺธิมคฺคํ ภาสิสฺส’’นฺติ เอวํ ปฏิญฺญาโต วิสุทฺธิมคฺโค เอตฺตาวตา ภาสิโต โหตีติ สมฺพนฺโธฯ

[892] ตตฺถาติอาทีสุ อยํ ปทสมฺพนฺเธน สทฺธิํ สงฺเขปตฺโถ – เตสํ ‘‘สีเล ปติฏฺฐายา’’ติคาถายํ วุตฺตานํ สีลาทิปฺปเภทานํ อตฺถานํ ปญฺจนฺนมฺปิ มหานิกายานํ อฏฺฐกถานเย อฏฺฐกถาตนฺติยํ ตตฺถ ตตฺถ วุตฺโต โย วินิจฺฉโย, เยภุยฺเยน ตํ สพฺพํ สมาหริตฺวา สมาเนตฺวา นิกายนฺตรสฺส นิกายคตวาทโทสสงฺกเรหิ มุตฺโต โส นิจฺฉโย ยสฺมา ปกาสิโต, ตสฺมา วิสุทฺธิกาเมหิ โยคีหิ เอตสฺมิํ วิสุทฺธิมคฺเค อาทโร กรณีโยเยวาติฯ