ตสฺสาเยว ตณฺหาย อเสสวิราคนิโรธา อุปาทานนิโรโธ ; อุปาทานนิโรธา…เป.… เอวเมตสฺส เกวลสฺส ทุกฺขกฺขนฺธสฺส นิโรโธ โหตี’’ติฯ

เตน โข ปน สมเยน อญฺญตโร ภิกฺขุ ภควโต อุปสฺสุติ [อุปสฺสุติํ (สี. ก.)] ฐิโต โหติฯ อทฺทสา โข ภควา ตํ ภิกฺขุํ อุปสฺสุติ ฐิตํฯ ทิสฺวาน ตํ ภิกฺขุํ เอตทโวจ – ‘‘อสฺโสสิ โน ตฺวํ, ภิกฺขุ, อิมํ ธมฺมปริยาย’’นฺติ? ‘‘เอวํ, ภนฺเต’’ฯ ‘‘อุคฺคณฺหาหิ ตฺวํ, ภิกฺขุ, อิมํ ธมฺมปริยายํฯ ปริยาปุณาหิ ตฺวํ, ภิกฺขุ, อิมํ ธมฺมปริยายํฯ ธาเรหิ ตฺวํ, ภิกฺขุ, อิมํ ธมฺมปริยายํฯ อตฺถสํหิโตยํ, ภิกฺขุ, ธมฺมปริยาโย อาทิพฺรหฺมจริยโก’’ติฯ ทสมํฯ

โยคกฺเขมิวคฺโค เอกาทสโมฯ

ตสฺสุทฺทานํ –

โยคกฺเขมิ อุปาทาย, ทุกฺขํ โลโก จ เสยฺโย จ;

สํโยชนํ อุปาทานํ, ทฺเว ปริชานํ อุปสฺสุตีติฯ

12. โลกกามคุณวคฺโค

1. ปฐมมารปาสสุตฺตํ

[114] ‘‘สนฺติ , ภิกฺขเว, จกฺขุวิญฺเญยฺยา รูปา, อิฏฺฐา กนฺตา มนาปา ปิยรูปา กามูปสํหิตา รชนียาฯ ตญฺเจ, ภิกฺขุ, อภินนฺทติ อภิวทติ อชฺโฌสาย ติฏฺฐติ – อยํ วุจฺจติ, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ อาวาสคโต มารสฺส, มารสฺส วสํ คโต [วสคโต (สี. อฏฺฐ. สฺยา. อฏฺฐ.)], ปฏิมุกฺกสฺส มารปาโสฯ พทฺโธ โส มารพนฺธเนน ยถากามกรณีโย ปาปิมโต…เป.…ฯ

‘‘สนฺติ, ภิกฺขเว, ชิวฺหาวิญฺเญยฺยา รสา, อิฏฺฐา กนฺตา มนาปา ปิยรูปา กามูปสํหิตา รชนียาฯ ตญฺเจ ภิกฺขุ อภินนฺทติ อภิวทติ อชฺโฌสาย ติฏฺฐติ – อยํ วุจฺจติ, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ อาวาสคโต มารสฺส, มารสฺส วสํ คโต, ปฏิมุกฺกสฺส มารปาโสฯ พทฺโธ โส มารพนฺธเนน…เป.…ฯ