เมนู

9. ปฐมทฺวยสุตฺตํ

[92] ‘‘ทฺวยํ โว, ภิกฺขเว, เทเสสฺสามิฯ ตํ สุณาถฯ กิญฺจ, ภิกฺขเว, ทฺวยํ? จกฺขุญฺเจว รูปา จ, โสตญฺเจว สทฺทา จ, ฆานญฺเจว คนฺธา จ, ชิวฺหา เจว รสา จ, กาโย เจว โผฏฺฐพฺพา จ , มโน เจว ธมฺมา จ – อิทํ วุจฺจติ, ภิกฺขเว, ทฺวยํฯ

‘‘โย, ภิกฺขเว, เอวํ วเทยฺย – ‘อหเมตํ ทฺวยํ ปจฺจกฺขาย อญฺญํ ทฺวยํ ปญฺญเปสฺสามี’ติ, ตสฺส วาจาวตฺถุกเมวสฺสฯ ปุฏฺโฐ จ น สมฺปาเยยฺยฯ อุตฺตริญฺจ วิฆาตํ อาปชฺเชยฺยฯ ตํ กิสฺส เหตุ? ยถา ตํ, ภิกฺขเว, อวิสยสฺมิ’’นฺติฯ นวมํฯ

10. ทุติยทฺวยสุตฺตํ

[93] ‘‘ทฺวยํ, ภิกฺขเว, ปฏิจฺจ วิญฺญาณํ สมฺโภติฯ กถญฺจ, ภิกฺขเว, ทฺวยํ ปฏิจฺจ วิญฺญาณํ สมฺโภติ? จกฺขุญฺจ ปฏิจฺจ รูเป จ อุปฺปชฺชติ จกฺขุวิญฺญาณํฯ จกฺขุ อนิจฺจํ วิปริณามิ อญฺญถาภาวิฯ รูปา อนิจฺจา วิปริณามิโน อญฺญถาภาวิโนฯ อิตฺเถตํ ทฺวยํ จลญฺเจว พฺยถญฺจ อนิจฺจํ วิปริณามิ อญฺญถาภาวิฯ จกฺขุวิญฺญาณํ อนิจฺจํ วิปริณามิ อญฺญถาภาวิฯ โยปิ เหตุ โยปิ ปจฺจโย จกฺขุวิญฺญาณสฺส อุปฺปาทาย, โสปิ เหตุ โสปิ ปจฺจโย อนิจฺโจ วิปริณามี อญฺญถาภาวีฯ อนิจฺจํ โข ปน, ภิกฺขเว, ปจฺจยํ ปฏิจฺจ อุปฺปนฺนํ จกฺขุวิญฺญาณํ กุโต นิจฺจํ ภวิสฺสติ! ยา โข, ภิกฺขเว, อิเมสํ ติณฺณํ ธมฺมานํ สงฺคติ สนฺนิปาโต สมวาโย, อยํ วุจฺจติ จกฺขุสมฺผสฺโสฯ จกฺขุสมฺผสฺโสปิ อนิจฺโจ วิปริณามี อญฺญถาภาวีฯ โยปิ เหตุ โยปิ ปจฺจโย จกฺขุสมฺผสฺสสฺส อุปฺปาทาย, โสปิ เหตุ โสปิ ปจฺจโย อนิจฺโจ วิปริณามี อญฺญถาภาวีฯ อนิจฺจํ โข ปน, ภิกฺขเว, ปจฺจยํ ปฏิจฺจ อุปฺปนฺโน จกฺขุสมฺผสฺโส กุโต นิจฺโจ ภวิสฺสติ! ผุฏฺโฐ , ภิกฺขเว, เวเทติ, ผุฏฺโฐ เจเตติ, ผุฏฺโฐ สญฺชานาติฯ อิตฺเถเตปิ ธมฺมา จลา เจว พฺยถา จ อนิจฺจา วิปริณามิโน อญฺญถาภาวิโนฯ โสตํ…เป.…ฯ

‘‘ชิวฺหญฺจ ปฏิจฺจ รเส จ อุปฺปชฺชติ ชิวฺหาวิญฺญาณํฯ ชิวฺหา อนิจฺจา วิปริณามี อญฺญถาภาวี [วิปริณามินี อญฺญถาภาวินี (?)]ฯ รสา อนิจฺจา วิปริณามิโน อญฺญถาภาวิโนฯ อิตฺเถตํ ทฺวยํ จลญฺเจว พฺยถญฺจ อนิจฺจํ วิปริณามิ อญฺญถาภาวิฯ ชิวฺหาวิญฺญาณํ อนิจฺจํ วิปริณามิ อญฺญถาภาวิฯ

โยปิ เหตุ โยปิ ปจฺจโย ชิวฺหาวิญฺญาณสฺส อุปฺปาทาย , โสปิ เหตุ โสปิ ปจฺจโย อนิจฺโจ วิปริณามี อญฺญถาภาวีฯ อนิจฺจํ โข ปน, ภิกฺขเว, ปจฺจยํ ปฏิจฺจ อุปฺปนฺนํ ชิวฺหาวิญฺญาณํ, กุโต นิจฺจํ ภวิสฺสติ! ยา โข, ภิกฺขเว, อิเมสํ ติณฺณํ ธมฺมานํ สงฺคติ สนฺนิปาโต สมวาโย, อยํ วุจฺจติ ชิวฺหาสมฺผสฺโสฯ ชิวฺหาสมฺผสฺโสปิ อนิจฺโจ วิปริณามี อญฺญถาภาวีฯ โยปิ เหตุ โยปิ ปจฺจโย ชิวฺหาสมฺผสฺสสฺส อุปฺปาทาย, โสปิ เหตุ โสปิ ปจฺจโย อนิจฺโจ วิปริณามี อญฺญถาภาวีฯ อนิจฺจํ โข ปน, ภิกฺขเว, ปจฺจยํ ปฏิจฺจ อุปฺปนฺโน ชิวฺหาสมฺผสฺโส, กุโต นิจฺโจ ภวิสฺสติ! ผุฏฺโฐ, ภิกฺขเว, เวเทติ, ผุฏฺโฐ เจเตติ, ผุฏฺโฐ สญฺชานาติฯ อิตฺเถเตปิ ธมฺมา จลา เจว พฺยถา จ อนิจฺจา วิปริณามิโน อญฺญถาภาวิโนฯ กายํ…เป.…ฯ

‘‘มนญฺจ ปฏิจฺจ ธมฺเม จ อุปฺปชฺชติ มโนวิญฺญาณํฯ มโน อนิจฺโจ วิปริณามี อญฺญถาภาวีฯ ธมฺมา อนิจฺจา วิปริณามิโน อญฺญถาภาวิโนฯ อิตฺเถตํ ทฺวยํ จลญฺเจว พฺยถญฺจ อนิจฺจํ วิปริณามิ อญฺญถาภาวิฯ มโนวิญฺญาณํ อนิจฺจํ วิปริณามิ อญฺญถาภาวิฯ โยปิ เหตุ โยปิ ปจฺจโย มโนวิญฺญาณสฺส อุปฺปาทาย, โสปิ เหตุ โสปิ ปจฺจโย อนิจฺโจ วิปริณามี อญฺญถาภาวีฯ อนิจฺจํ โข ปน, ภิกฺขเว, ปจฺจยํ ปฏิจฺจ อุปฺปนฺนํ มโนวิญฺญาณํ, กุโต นิจฺจํ ภวิสฺสติ! ยา โข, ภิกฺขเว, อิเมสํ ติณฺณํ ธมฺมานํ สงฺคติ สนฺนิปาโต สมวาโย, อยํ วุจฺจติ มโนสมฺผสฺโสฯ มโนสมฺผสฺโสปิ อนิจฺโจ วิปริณามี อญฺญถาภาวีฯ โยปิ เหตุ โยปิ ปจฺจโย มโนสมฺผสฺสสฺส อุปฺปาทาย, โสปิ เหตุ โสปิ ปจฺจโย อนิจฺโจ วิปริณามี อญฺญถาภาวีฯ อนิจฺจํ โข ปน, ภิกฺขเว, ปจฺจยํ ปฏิจฺจ อุปฺปนฺโน มโนสมฺผสฺโส, กุโต นิจฺโจ ภวิสฺสติ! ผุฏฺโฐ, ภิกฺขเว, เวเทติ, ผุฏฺโฐ เจเตติ, ผุฏฺโฐ สญฺชานาติฯ อิตฺเถเตปิ ธมฺมา จลา เจว พฺยถา จ อนิจฺจา วิปริณามิโน อญฺญถาภาวิโนฯ เอวํ โข, ภิกฺขเว, ทฺวยํ ปฏิจฺจ วิญฺญาณํ สมฺโภตี’’ติฯ ทสมํฯ

ฉนฺนวคฺโค นวโมฯ

ตสฺสุทฺทานํ –

ปโลกสุญฺญา สํขิตฺตํ, ฉนฺโน ปุณฺโณ จ พาหิโย;

เอเชน จ ทุเว วุตฺตา, ทฺวเยหิ อปเร ทุเวติฯ

10. สฬวคฺโค