เมนู

11. มคฺคงฺคสุตฺตํ

[376] ‘‘กตโม จ, ภิกฺขเว, อสงฺขตคามิมคฺโค? อริโย อฏฺฐงฺคิโก มคฺโคฯ อยํ วุจฺจติ, ภิกฺขเว, อสงฺขตคามิมคฺโคฯ อิติ โข, ภิกฺขเว , เทสิตํ โว มยา อสงฺขตํ, เทสิโต อสงฺขตคามิมคฺโคฯ ยํ, ภิกฺขเว, สตฺถารา กรณียํ สาวกานํ หิเตสินา อนุกมฺปเกน อนุกมฺปํ อุปาทาย กตํ โว ตํ มยาฯ เอตานิ, ภิกฺขเว, รุกฺขมูลานิ, เอตานิ สุญฺญาคารานิฯ ฌายถ, ภิกฺขเว, มา ปมาทตฺถ; มา ปจฺฉา วิปฺปฏิสาริโน อหุวตฺถฯ อยํ โว อมฺหากํ อนุสาสนี’’ติฯ เอกาทสมํฯ

ปฐโม วคฺโคฯ

ตสฺสุทฺทานํ –

กาโย สมโถ สวิตกฺโก, สุญฺญโต สติปฏฺฐานา;

สมฺมปฺปธานา อิทฺธิปาทา, อินฺทฺริยพลโพชฺฌงฺคา;

มคฺเคน เอกาทสมํ, ตสฺสุทฺทานํ ปวุจฺจติฯ

2. ทุติยวคฺโค

1. อสงฺขตสุตฺตํ

[377] ‘‘อสงฺขตญฺจ โว, ภิกฺขเว, เทเสสฺสามิ อสงฺขตคามิญฺจ มคฺคํฯ ตํ สุณาถฯ กตมญฺจ, ภิกฺขเว, อสงฺขตํ? โย, ภิกฺขเว, ราคกฺขโย โทสกฺขโย โมหกฺขโย – อิทํ วุจฺจติ, ภิกฺขเว, อสงฺขตํฯ กตโม จ, ภิกฺขเว, อสงฺขตคามิมคฺโค? สมโถฯ อยํ วุจฺจติ, ภิกฺขเว, อสงฺขตคามิมคฺโคฯ อิติ โข, ภิกฺขเว, เทสิตํ โว มยา อสงฺขตํ, เทสิโต อสงฺขตคามิมคฺโคฯ ยํ, ภิกฺขเว, สตฺถารา กรณียํ สาวกานํ หิเตสินา อนุกมฺปเกน อนุกมฺปํ อุปาทาย, กตํ โว ตํ มยาฯ เอตานิ, ภิกฺขเว, รุกฺขมูลานิ, เอตานิ สุญฺญาคารานิฯ ฌายถ, ภิกฺขเว, มา ปมาทตฺถ; มา ปจฺฉา วิปฺปฏิสาริโน อหุวตฺถฯ อยํ โว อมฺหากํ อนุสาสนีติฯ