ยทิ ปรมตฺถํ คเหตฺวา โวหรติ, อถ กสฺมา เวทนาทิเก เอว ปฏิกฺขิปตีติ? ติฏฺฐเตสา อนวฏฺฐิตตกฺกานํ อปฺปหีนสมฺโมหวิปลฺลาสานํ วาทวีมํสา, เอวํ อตฺเถว นิรยปาลาติ นิฏฺฐเมตฺถ คนฺตพฺพํฯ สติ จ เนสํ สพฺภาเว, อสติปิ พาหิเร วิสเย นรเก วิย เทสาทินิยโม โหตีติ วาโท น สิชฺฌติ เอวาติ ทฏฺฐพฺพํฯ

นิรยปาลกถาวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

4. ติรจฺฉานกถาวณฺณนา

[869-871] ตสฺสาติ เอราวณนามกสฺส เทวปุตฺตสฺสฯ ตหิํ กีฬนกาเล หตฺถิวณฺเณน วิกุพฺพนํ สนฺธาย ‘‘หตฺถินาคสฺสา’’ติ วุตฺตํฯ ทิพฺพยานสฺสาติ เอตฺถาปิ เอเสว นโยฯ น หิ เอกนฺตสุขปฺปจฺจยฏฺฐาเน สคฺเค ทุกฺขาธิฏฺฐานสฺส อกุสลกมฺมสมุฏฺฐานสฺส อตฺตภาวสฺส สมฺภโว ยุตฺโตฯ เตนาห ‘‘น ติรจฺฉานคตสฺสา’’ติฯ

ติรจฺฉานกถาวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ