11. อวิญฺญตฺติทุสฺสีลฺยนฺติกถาวณฺณนา

[603-604] มหาภูตานิ อุปาทาย ปวตฺโต อญฺญจิตฺตกฺขเณปิ ลพฺภมาโน กุสลากุสลานุพนฺโธ อวิญฺญตฺตีติ อยํ วาโท ‘‘จิตฺตวิปฺปยุตฺโต อปุญฺญูปจโย’’ติ อิมินา สงฺคหิโตติ ตโต อญฺญานุพนฺธายํ ‘‘อาณตฺติยา’’ติอาทิ วุตฺตนฺติ ตํ ทสฺเสตุํ ‘‘อาณตฺติยา…เป.… อธิปฺปาโย’’ติ วุตฺตํฯ ตตฺถ อาณตฺโต ยทา อาณตฺตภาเวน วิหิํสาทิกิริยํ สาเธติ, ตทา อาณตฺติยา ปาณาติปาตาทีสุ องฺคภาโว เวทิตพฺโพฯ สา ปนาณตฺติ ปาริวาสิกภาเวน วิญฺญตฺติรหิตา นาม โหตีติ ปรวาทิโน อธิปฺปาโย, ตํ ทสฺเสตุํ ‘‘เอกสฺมิํ ทิวเส’’ติอาทิ วุตฺตํฯ

อวิญฺญตฺติทุสฺสีลฺยนฺติกถาวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

ทสมวคฺควณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

ทุติโย ปณฺณาสโก สมตฺโตฯ

11. เอกาทสมวคฺโค

4. ญาณกถาวณฺณนา

[614-615] ‘‘อนฺธกา’’ติ วุตฺตา ปุพฺพเสลิยอปรเสลิยราชคิริกสิทฺธตฺถิกาปิ เยภุยฺเยน มหาสงฺฆิกา เอวาติ วุตฺตํ ‘‘ปุพฺเพ…เป.… ภเวยฺยุ’’นฺติฯ ตตฺถ อญฺเญติ วจนํ ทฺวินฺนํ กถานํ อุชุวิปจฺจนีกภาวโตฯ ปุริมกานญฺหิ จกฺขุวิญฺญาณาทิสมงฺคี ‘‘ญาณี’’ติ วุจฺจติ, อิเมสํ โส เอว ‘‘ญาณี’’ติ น วตฺตพฺโพติ วุตฺโตฯ ราควิคโม ราคสฺส สมุจฺฉินฺทนํ, ตถา อญฺญาณวิคโมฯ ยถา สมุจฺฉินฺนาวิชฺโช ‘‘ญาณี’’ติ, ปฏิปกฺขโต ‘‘อญฺญาณี’’ติ, เอวํ อสมุจฺฉินฺนาวิชฺโช ‘‘อญฺญาณี’’ติ, ปฏิปกฺขโต ‘‘ญาณี’’ติ วุตฺโตฯ อญฺญาณสฺส วิคตตฺตา โส ‘‘ญาณี’’ติ วตฺตพฺพตํ อาปชฺชติ, น ปน สตตํ สมิตํ ญาณสฺส ปวตฺตนโตติ อธิปฺปาโยฯ

ญาณกถาวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ