1. กปฺปฏฺฐกถาวณฺณนา

[654-657] กปฺปฏฺฐกถายํ เหฏฺฐาติ อิทฺธิพลกถายํฯ

กปฺปฏฺฐกถาวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

3. อนนฺตราปยุตฺตกถาวณฺณนา

[660-662] อนนฺตราปยุตฺตกถายํ อานนฺตริยํ ปยุตฺตํ เอเตนาติ อนนฺตราปยุตฺโตติ อานนฺตริเย อนนฺตราสทฺทํ อาโรเปตฺวา อฏฺฐกถายํ อตฺโถ วุตฺโตติ ทฏฺฐพฺโพฯ ‘‘อนนฺตรปยุตฺโต’’ติปิ ปาฬิ ทิสฺสติฯ

อนนฺตราปยุตฺตกถาวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

4. นิยตสฺสนิยามกถาวณฺณนา

[663-664] เสสา เตภูมกธมฺมา อนิยตา นามาติ เอตฺถ อปฺปตฺตนิยามานํ ธมฺเม สนฺธาย ‘‘เตภูมกธมฺมา’’ติ อาหฯ เอเตว หิ สนฺธาย ‘‘เตหิ สมนฺนาคโตปิ อนิยโตเยวา’’ติ วุตฺตนฺติฯ อิติ อิมํ โวหารมตฺตํ คเหตฺวา ‘‘นิยโต โพธิสตฺโต ปจฺฉิมภวิโก ภพฺโพ ธมฺมํ อภิสเมตุํ โอกฺกมิตุ’’นฺติ อธิปฺปาเยน ‘‘นิยามํ โอกฺกมตี’’ติ เยสํ ลทฺธีติ อตฺถโยชนาฯ เอวํ ปน โวหารมตฺตสพฺภาโว ‘‘นิยโต’’ติ วจนสฺส, ธมฺมํ อภิสเมตุํ ภพฺพตา จ ‘‘นิยามํ โอกฺกมตี’’ติ วจนสฺส การณภาเวน วุตฺตา โหติ, ภพฺพตาเยว ปน อุภยสฺสปิ การณนฺติ ยุตฺตํฯ อญฺเญนาติ ยทิ นิยโต นิยามํ โอกฺกเมยฺย, มิจฺฉตฺตนิยโต สมฺมตฺตนิยามํ, สมฺมตฺตนิยโต วา มิจฺฉตฺตนิยามํ โอกฺกเมยฺย, น จ ตํ อตฺถีติ ทสฺสนตฺถนฺติ อตฺโถฯ

นิยตสฺสนิยามกถาวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ