เมนู

11. วลาหกสํยุตฺตํ

1. สุทฺธิกสุตฺตํ

[550] สาวตฺถินิทานํ ฯ ‘‘วลาหกกายิเก โว, ภิกฺขเว, เทเว เทเสสฺสามิฯ ตํ สุณาถฯ กตเม จ, ภิกฺขเว, วลาหกกายิกา เทวา? สนฺติ, ภิกฺขเว, สีตวลาหกา เทวา; สนฺติ อุณฺหวลาหกา เทวา; สนฺติ อพฺภวลาหกา เทวา; สนฺติ วาตวลาหกา เทวา; สนฺติ วสฺสวลาหกา เทวา – อิเม วุจฺจนฺติ, ภิกฺขเว, ‘วลาหกกายิกา เทวา’’’ติฯ ปฐมํฯ

2. สุจริตสุตฺตํ

[551] สาวตฺถินิทานํฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข โส ภิกฺขุ ภควนฺตํ เอตทโวจ – ‘‘โก นุ โข, ภนฺเต, เหตุ, โก ปจฺจโย, เยน มิเธกจฺโจ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา วลาหกกายิกานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชตี’’ติ? ‘‘อิธ, ภิกฺขุ, เอกจฺโจ กาเยน สุจริตํ จรติ, วาจาย สุจริตํ จรติ, มนสา สุจริตํ จรติฯ ตสฺส สุตํ โหติ – ‘วลาหกกายิกา เทวา ทีฆายุกา วณฺณวนฺโต สุขพหุลา’ติฯ ตสฺส เอวํ โหติ – ‘อโห วตาหํ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา วลาหกกายิกานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺเชยฺย’นฺติฯ โส กายสฺส เภทา ปรํ มรณา วลาหกกายิกานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชติฯ อยํ โข, ภิกฺขุ, เหตุ, อยํ ปจฺจโย, เยน มิเธกจฺโจ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา วลาหกกายิกานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชตี’’ติฯ ทุติยํฯ

3-12. สีตวลาหกทานูปการสุตฺตทสกํ

[552-561] สาวตฺถินิทานํฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข โส ภิกฺขุ ภควนฺตํ เอตทโวจ – ‘‘โก นุ โข, ภนฺเต, เหตุ, โก ปจฺจโย, เยน มิเธกจฺโจ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา สีตวลาหกานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชตี’’ติ? ‘‘อิธ ภิกฺขุ, เอกจฺโจ กาเยน สุจริตํ จรติ, วาจาย สุจริตํ จรติ, มนสา สุจริตํ จรติฯ ตสฺส สุตํ โหติ – ‘สีตวลาหกา เทวา ทีฆายุกา วณฺณวนฺโต สุขพหุลา’ติฯ ตสฺส เอวํ โหติ – ‘อโห วตาหํ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา สีตวลาหกานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺเชยฺย’นฺติฯ โส อนฺนํ เทติ…เป.… ปทีเปยฺยํ เทติฯ โส กายสฺส เภทา ปรํ มรณา สีตวลาหกานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชติฯ อยํ โข, ภิกฺขุ, เหตุ, อยํ ปจฺจโย, เยน มิเธกจฺโจ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา สีตวลาหกานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชตี’’ติฯ ทฺวาทสมํฯ

13-52. อุณฺหวลาหกทานูปการสุตฺตจาลีสกํ

[562-601] สาวตฺถินิทานํฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข โส ภิกฺขุ ภควนฺตํ เอตทโวจ – ‘‘โก นุ โข, ภนฺเต, เหตุ, โก ปจฺจโย, เยน มิเธกจฺโจ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา อุณฺหวลาหกานํ เทวานํ…เป.… อพฺภวลาหกานํ เทวานํ…เป.… วาตวลาหกานํ เทวานํ…เป.… วสฺสวลาหกานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชตี’’ติ? ‘‘อิธ, ภิกฺขุ, เอกจฺโจ กาเยน สุจริตํ จรติ, วาจาย สุจริตํ จรติ, มนสา สุจริตํ จรติฯ ตสฺส สุตํ โหติ – ‘วสฺสวลาหกา เทวา ทีฆายุกา วณฺณวนฺโต สุขพหุลา’ติฯ ตสฺส เอวํ โหติ – ‘อโห วตาหํ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา วสฺสวลาหกานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺเชยฺย’นฺติฯ โส อนฺนํ เทติ…เป.… ปทีเปยฺยํ เทติฯ โส กายสฺส เภทา ปรํ มรณา วสฺสวลาหกานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชติฯ อยํ โข, ภิกฺขุ, เหตุ, อยํ ปจฺจโย, เยน มิเธกจฺโจ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา วสฺสวลาหกานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชตี’’ติฯ ทฺเวปญฺญาสมํฯ

53. สีตวลาหกสุตฺตํ

[602] สาวตฺถินิทานํ ฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข โส ภิกฺขุ ภควนฺตํ เอตทโวจ – ‘‘โก นุ โข, ภนฺเต, เหตุ, โก ปจฺจโย, เยเนกทา สีตํ โหตี’’ติ? ‘‘สนฺติ, ภิกฺขุ, สีตวลาหกา นาม เทวาฯ เตสํ ยทา เอวํ โหติ – ‘ยํนูน มยํ สกาย รติยา วเสยฺยามา’ติ [รเมยฺยามาติ (สี. สฺยา. กํ. ปี.) เอวมุปริปิ], เตสํ ตํ เจโตปณิธิมนฺวาย สีตํ โหติฯ อยํ โข, ภิกฺขุ, เหตุ, อยํ ปจฺจโย, เยเนกทา สีตํ โหตี’’ติฯ เตปญฺญาสมํฯ