เมนู

12. นิโรธธมฺมสุตฺตํ

[205] สาวตฺถินิทานํฯ เอกมนฺตํ นิสินฺนํ โข อายสฺมนฺตํ ราธํ ภควา เอตทโวจ – ‘‘โย โข, ราธ, นิโรธธมฺโม; ตตฺร เต ฉนฺโท ปหาตพฺโพ, ราโค ปหาตพฺโพ, ฉนฺทราโค ปหาตพฺโพฯ โก จ, ราธ, นิโรธธมฺโม? รูปํ โข, ราธ, นิโรธธมฺโม; ตตฺร เต ฉนฺโท ปหาตพฺโพ, ราโค ปหาตพฺโพ, ฉนฺทราโค ปหาตพฺโพฯ เวทนา…เป.… สญฺญา…เป.… สงฺขารา…เป.… วิญฺญาณํ นิโรธธมฺโม; ตตฺร เต ฉนฺโท ปหาตพฺโพ, ราโค ปหาตพฺโพ, ฉนฺทราโค ปหาตพฺโพฯ โย โข, ราธ, นิโรธธมฺโม; ตตฺร เต ฉนฺโท ปหาตพฺโพ, ราโค ปหาตพฺโพ, ฉนฺทราโค ปหาตพฺโพ’’ติฯ

อุปนิสินฺนวคฺโค จตุตฺโถฯ

ตสฺสุทฺทานํ –

มาโร จ มารธมฺโม จ, อนิจฺเจน อปเร ทุเว;

ทุกฺเขน จ ทุเว วุตฺตา, อนตฺเตน ตเถว จ;

ขยวยสมุทยํ, นิโรธธมฺเมน ทฺวาทสาติฯ

ราธสํยุตฺตํ สมตฺตํฯ

3. ทิฏฺฐิสํยุตฺตํ

1. โสตาปตฺติวคฺโค