7. ทุจฺจริตสุตฺตวณฺณนา

[413] เอตฺถาปิ มโนสุจริตํ สีลํ นามาติ ทสฺเสตีติ กตฺวา วุตฺตํ ‘‘ปจฺฉิมาปิ ตโย’’ติฯ อนภิชฺฌาอพฺยาปาทสมฺมาทิฏฺฐิธมฺมา สีลํ โหตีติ เวทิตพฺพา กายวจีสุจริเตหิ สทฺธิํ มโนสุจริตมฺปิ วตฺวา ‘‘ตโต ตฺวํ ภิกฺขุ สีลํ นิสฺสาย สีเล ปติฏฺฐายา’’ติ วุตฺตตฺตาฯ เสสํ วุตฺตนยเมวฯ ฉฏฺฐสตฺตเมสูติ ฉฏฺฐสตฺตมวคฺเคสุ อปุพฺพํ นตฺถิฯ เตน วุตฺตํ ‘‘เหฏฺฐา วุตฺตนเยเนว อตฺโถ เวทิตพฺโพ’’ติฯ วคฺคเปยฺยาลโต ปน อิมสฺมิํ สติปฏฺฐานสํยุตฺเต กติปยวคฺคา สงฺคหํ อารูฬฺหา, ตถาปิ เตสํ อตฺถวิเสสาภาวโต เอกจฺเจสุ โปตฺถเกสุ มุขมตฺตํ ทสฺเสตฺวา สํขิตฺตา, เอกจฺเจสุ อติสํขิตฺตาว, เต สงฺเขปวเสน ทฺเว กตฺวา ‘‘ฉฏฺฐสตฺตเมสู’’ติ วุตฺตํฯ

อมตวคฺควณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

สติปฏฺฐานสํยุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

4. อินฺทฺริยสํยุตฺตํ

1. สุทฺธิกวคฺโค