[397-407] ยา เวทนา สมฺมสิตฺวาติ ยา เตภูมกเวทนา สมฺมสิตฺวาฯ ตาวสฺสาติ ตา เตภูมกเวทนา เอว อสฺส ภิกฺขุโนฯ สทิสวเสน เจตํ วุตฺตํ, อนิจฺจาทิสมฺมสนวเสน วิทิตา ปุพฺพภาเค สมฺมสนกาเล อุปฏฺฐหนฺติฯ ปริคฺคหิเตสูติ ปริชานนวเสน ปริจฺฉิชฺช คหิเตสุฯ ‘‘เวทนา ตณฺหาปปญฺจสฺส, วิตกฺโก มานปปญฺจสฺส, สญฺญา ทิฏฺฐิปปญฺจสฺส มูลวเสน สมฺมสนํ วุตฺตา’’ติ วทนฺติฯ ‘‘เวทนาวิตกฺกสญฺญา ตณฺหามานทิฏฺฐิปปญฺจานํ มูลทสฺสนวเสนา’’ติ อปเรฯ

อนนุสฺสุตวคฺควณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

5. อมตวคฺโค

2. สมุทยสุตฺตวณฺณนา

[408] สารมฺมณสติปฏฺฐานาติ อารมฺมณลกฺขิตา สติปฏฺฐานา กถิตา, น สติลกฺขณาฯ

4. สติสุตฺตวณฺณนา

[410] สุทฺธิกํ กตฺวา วิสุํ วิสุํ กตฺวาฯ ตถา จ วุตฺตํ ปาฬิยํ ‘‘กาเย วา ภิกฺขู’’ติฯ