5. อกฺโกธสุตฺตวณฺณนา

[271] โกโธ ตุมฺเห มา อภิภวีติ เอตฺถ โกเธน อนภิภวนียตฺตํ ขนฺติเมตฺตากรุณาทิตปฺปฏิปกฺขธมฺมปริพฺรูหเนน ฯ ตถา หิ ตํสมงฺคิโน โกโธ อภิภุยฺยตีติ อาห ‘‘ตุมฺเหว โกธํ อภิภวถฯ กุชฺฌนฺตานํ มา ปฏิกุชฺฌิตฺถา’’ติฯ ปฏิปทาติ เอสา ปฏิปตฺติฯ เมตฺตาติ อปฺปนาปฺปตฺตา เมตฺตาฯ ตทุปจาโร เมตฺตาปุพฺพภาโคฯ น วิหิํสติ กิญฺจิ เอตายาติ อวิหิํสาฯ กรุณาติ อปฺปนาปฺปตฺตกรุณา เวทิตพฺพาฯ ตทุปจาโร กรุณาปุพฺพภาโคฯ ลามกชนนฺติ ขนฺติอาทีสุ โยนิโสมนสิการาภาเวน คารยฺหสมาจารสมาโยเคน จ นิหีนํ ชนํฯ ปจฺจยปริสุทฺธิยา โกโธ อภิมทฺทมาโน ปุคฺคลํ อภิมทฺทติ, ตสฺส โส ปฏิสงฺขานภาวนาพเลหิ สมฺมเทว ปหาตพฺโพติฯ

อกฺโกธสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

ตติยวคฺควณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

สารตฺถปฺปกาสินิยา สํยุตฺตนิกาย-อฏฺฐกถาย

สกฺกสํยุตฺตวณฺณนาย ลีนตฺถปฺปกาสนา สมตฺตาฯ

นิฏฺฐิตา จ สารตฺถปฺปกาสินิยา

สํยุตฺตนิกาย-อฏฺฐกถาย สคาถาวคฺควณฺณนาฯ

ปฐโม ภาโค นิฏฺฐิโตฯ