8. วงฺคีสสํยุตฺตํ

1. นิกฺขนฺตสุตฺตวณฺณนา

[209] อาฬวิยนฺติ อาฬวินครสมีเปฯ อคฺคเจติเยติ โคตมกเจติยาทีหิ อุตฺตมเจติเยฯ ตํ กิร ภูมิรามเณยฺยกภาเวน มนุญฺญตาย ปธานยุตฺตตาทิสมฺปตฺติยา จ อิตรเจติเยหิ เสฏฺฐสมฺมตํฯ กปฺปตฺเถเรนาติ ‘‘กปฺโป’’ติ โคตฺตโต อาคตนาโม เถโร, สหสฺสปุราณชฏิลานํ อพฺภนฺตเร อยํ มหาเถโรฯ โอหีนโกติ เถเรสุ คามํ ปิณฺฑาย ปวิฏฺเฐสุ วิหาเร เอว อวหีนโก ฐิโตฯ ตตฺถ การณมาห ‘‘วิหารปาโล’’ติอาทิฯ สมลงฺกริตฺวาติ สมํ อลงฺกาเรน อลงฺกริตฺวาฯ กุสลจิตฺตํ วิทฺธํเสติ ปวตฺติตุํ อปฺปทานวเสนฯ เอตสฺมินฺติ เอตสฺมิํ ราเค อุปฺปนฺเนฯ ‘‘เอกสฺมิ’’นฺติ วา ปาโฐ, เอกสฺมิํ วิสภาควตฺถุเก ราเค อุปฺปนฺเนฯ ธมฺโม วาติ มม จิตฺเต อุปฺปชฺชนกโต อญฺโญ ธมฺโม วาฯ เยน การเณน ปโร อนภิรติํ วิโนเทตฺวา อิทาเนว อภิรติํ อุปฺปาเทยฺย, ตํ การณํ กุโต ลพฺภาติ โยชนา, ตํ การณํ นตฺถีติ อตฺโถ, ตสฺส อภาวการณวจนํฯ

อนคาริยนฺติ อคารวิรหโต อนคารํ ปพฺพชฺชาฯ ตตฺถ นิยุตฺตตฺตา อนคาริยํ ก-การสฺส ย-การํ กตฺวา, ปพฺพชิตนฺติ อตฺโถฯ อาธาวนฺตีติ หทยํ อภิภวิตฺวา ธาวนฺติฯ อุคฺคตานนฺติ อุฬารานํ ปุตฺตาฯ เตนาห ‘‘มเหสกฺขา ราชญฺญภูตา’’ติฯ อุตฺตมปฺปมาณนฺติ สหสฺสปลํ สมนฺตาติ สมนฺตโตฯ ปริกิเรยฺยุนฺติ วิชฺเฌยฺยุํฯ เอตสฺมา สหสฺสาติ ยถาวุตฺตา ธนุคฺคหสหสฺสโตฯ อติเรกตรา อเนกสหสฺสาฯ อิตฺถิโย โอโลกนสิตลปิตโรทิตสเร ขิปนฺติโยฯ เนว มํ พฺยาธยิสฺสนฺติ เนว มํ นิชฺฌายิสฺสนฺติฯ ‘‘พฺยาธยิสฺสตี’’ติ ปาโฐติ วุตฺตํ ‘‘จาเลตุํ น สกฺขิสฺสตีติ อตฺโถ’’ติฯ ธมฺเม สมฺหีติ สเก สนฺติเก ปติฏฺฐิเต สาสนธมฺเมฯ เตนาห ‘‘อนภิรติํ วิโนเทตฺวา’’ติอาทิฯ

มคฺคนฺติ ‘‘มคฺโค’’ติ วตฺตพฺเพ ลิงฺควิปลฺลาเสน วุตฺตํฯ เตนาห ‘‘โส หิ นิพฺพานสฺส ปุพฺพภาคมคฺโคฺค’’ติฯ

นิกฺขนฺตสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ