8. ปิณฺฑสุตฺตวณฺณนา

[154] ตตฺถ ตตฺถาติ ตสฺมิํ ตสฺมิํ ญาติมิตฺตกุเลฯ ปาหุนกานีติ ปหิตพฺพปณฺณาการานิฯ อาคนฺตุกปณฺณาการานีติ อาคนฺตุกานํ อุปคตานํ ทาตพฺพปณฺณาการานิฯ สยํจรทิวเสติ กุมารกานญฺจ กุมาริกานญฺจ สยํ อตฺตนา จริตพฺพฉณทิวเสฯ อิทานิ ตมตฺถํ วิตฺถารโต ทสฺเสนฺโต ‘‘สมวยชาติโคตฺตา’’ติอาทิมาหฯ สมวยสมชาติกสมโคตฺตาติ ปจฺเจกํ สม-สทฺโท โยเชตพฺโพฯ โคตฺตสมตา จ อาวาหวิวาหโยคฺยตาวเสน ทฏฺฐพฺพา, น เอกโคตฺตตาวเสนฯ ตโต ตโต คามโตฯ อญฺญสฺมิํ ทาตพฺเพ อสติฯ ฉณวเสน ปหิณิตุํ สมฺปาทิตํ ปูวํ ฉณปูวํฯ ตาสํ สมฺปตฺติยาติ ตาสํ ทานํ ธมฺมสฺสวนญฺจาติ ตสฺสา ทุวิธายปิ สมฺปตฺติยาฯ

ญาณํ นาม อาวชฺชนปุพฺพกํ, ตสฺมา อชานนสฺส ‘‘อนาวชฺชนตายา’’ติ การณํ วตฺวา เสสการณํ วทนฺโต ‘‘พุทฺธาน’’นฺติอาทิมาหฯ อุปจารเภทนฺติ พุทฺธํ ทิสฺวา มนุสฺเสหิ กาตพฺพอุปจารสฺส ภินฺทนํฯ ภินฺทิตุนฺติ วิธมิตุํฯ

ภควา ปนาติ ปนสทฺโท วิเสสตฺถโชตโกฯ เตน น เกวลํ ภควา อุปฺปณฺฑนํ ปริหรนฺโต ตํ คามํ น ปุน ปาวิสิ, อถ โข มารํ อนุกมฺปนฺโตติ อิทํ วิเสสํ โชเตติฯ

ชเนสีติ อปุญฺญํ ชเนสิ, ชเนนฺโต จ ยถา ตโต อายติํ ถิรตรํ มหนฺตํ ทุกฺขํ นิปฺผชฺชิสฺสติ, เอวํ นิปฺผาเทสิฯ อาสชฺชนนฺติ เอตฺถ นนฺติ นิปาตมตฺตํฯ กิญฺจติ มทฺทติ อภิภวตีติ กิญฺจนนฺติ อาห ‘‘มทฺทิตุํ สมตฺถ’’นฺติฯ

ปิณฺฑสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ