10. พนฺธนสุตฺตวณฺณนา

[121] อิทนฺติ ‘‘อิธ, ภนฺเต’’ติอาทิกํ วจนํฯ เต ภิกฺขู อาโรเจสุนฺติ สมฺพนฺโธฯ เตสูติ เตสุ รญฺญา พนฺธาปิตมนุสฺเสสุฯ สุกตการณนฺติ สุการณกิริยํ อาโรเจสุํ, น เกวลํ เตสํ มนุสฺสานํ พนฺธาปิตภาวํ ฯ อิทานิ ตมตฺถํ วิตฺถารโต ทสฺเสตุํ ‘‘รญฺโญ กิรา’’ติอาทิ วุตฺตํฯ อฏฺฐวงฺโกติ อฏฺฐํโสฯ อนฺโตฆรจาริโนติ อนฺเตปุรวาสิโนฯ

อุกฺกฏฺเฐติ ยุทฺเธฯ มนฺตีสูติ คุตฺตมนฺตีสุฯ อกุตูหลนฺติ สญฺญตํฯ ปิยนฺติ ปิยายิตพฺพํฯ อนฺนปานมฺหิ มธุเร อภุตฺเต อุปฺปนฺเนฯ อตฺเถติ อตฺเถ กิจฺเจ ชาเต ถิรนฺติ น กเถนฺติ กายพลมตฺเตน อปเนตุํ สกฺกุเณยฺยตฺตาฯ สุฏฺฐุ รตฺตรตฺตาติ อติวิย รตฺตา เอว หุตฺวา รตฺตาฯ สารตฺเตนาติ สารภาเวน สารภาวสญฺญายฯ โอหารินนฺติ เหฏฺฐา หรณสีลนฺติ อาห ‘‘จตูสุ อปาเยสุ อากฑฺฒนก’’นฺติฯ สิถิลนฺติ สิถิลาการํ, น ปน สิถิลํฯ เตนาห ภควา ‘‘ทุปฺปมุญฺจ’’นฺติฯ

พนฺธนสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

ปฐมวคฺควณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

2. ทุติยวคฺโค

1. สตฺตชฏิลสุตฺตวณฺณนา

[122] ปุพฺพารามสงฺขาเตติ สาวตฺถินครสฺส ปุพฺพทิสาย กตตฺตา ปุพฺพาราเมติ สงฺขํ คเตฯ ตตฺราติ ‘‘มิคารมาตุยา ปาสาเท’’ติ ตสฺมิํ สํขิตฺตวจเนฯ อยํ อิทานิ วุจฺจมานา อนุปุพฺพิกถา อาทิโต ปฏฺฐาย อนุกฺกมกถาฯ ปตฺถนํ อกาสิ ตสฺส ภควโต อคฺคุปฏฺฐายิกํ เอกํ อุปาสิกํ ทิสฺวา ตํ ฐานนฺตรํ อากงฺขนฺตีฯ เมณฺฑกปุตฺตสฺสาติ เมณฺฑกเสฏฺฐิปุตฺตสฺสฯ มาติฏฺฐาเน ฐเปสิ ตสฺสา อุปการํ ครุภาวญฺจ ทิสฺวาฯ ตาย การิเต ปาสาเทติ ตาย มหาอุปาสิกาย มหาลตาปสาธนํ วิสฺสชฺเชตฺวา นวหิ โกฏีหิ กรีสมตฺเต ภูมิภาเค การิเต สหสฺสคพฺภปฏิมณฺฑิเต ปาสาเทฯ

ปรูฬฺหกจฺฉาติ ปรูฬฺหกจฺฉโลมาฯ กมณฺฑลุฆฏิกาทิํ ปพฺพชิตปริกฺขารํฯ นคฺคโภคฺคนิสฺสิริกานนฺติ นคฺคานญฺเจว โภคฺคานญฺจ นิสฺสิริกานญฺจฯ เต หิ อนิวตฺถวตฺถตาย นคฺคา เจว, อเจลกวตาทินา โภคฺคสรีรตาย โภคฺคา, โสภารหิตตาย นิสฺสิริกา จฯ