8. วาเสฏฺฐสุตฺตวณฺณนา

[454] ชาติํ โสเธตุกามา โหนฺตีติ สหวาสีนํ พฺราหฺมณานํ กิริยา ปราเธน วา อสารุปฺปตฺเตน วา ชาติยา อุปกฺกิเลสํ อาสงฺกาย ตํ โสเธตุกามา โหนฺติฯ มนฺเต โสเธตุกามา โหนฺตีติ มนฺตวจเน อาจริยมติโจทนาย อญฺเญน วากฺเยน เกนจิ การเณน สํสเย อุปฺปนฺเน ตํ โสเธตุกามา โหนฺติฯ อนฺตราติ เวมชฺเฌ, อญฺญตฺเถวา อนฺตราสทฺโทติ ตสฺส อญฺญา กถาติ วจนํ อวคนฺตพฺพํฯ ขนฺตีเมตฺตานุทฺทยาทิคุณสมฺปนฺโน เอว ‘‘สีลวาติ คุณวา’’ติอาหฯ เตหิ สีลสฺส วิสฺสชฺชนกาเลปิ ‘‘สีลวา’’ติ วุจฺจติฯ สมฺปนฺนสีลตฺตา วา เตหิ สมนฺนาคโต เอว โหตีติ อาห ‘‘สีลวาติ คุณวา’’ติฯ อาจารสมฺปนฺโนติ สาธุ อาจารวตฺโตฯ

[455] สิกฺขิตาติ เตวิชฺชานํ สิกฺขิตา ตุมฺเห, น ทานิ ตุมฺเหหิ กิญฺจิ กตฺตพฺพํ อตฺถีติ อตฺโถฯ ปฏิญฺญาตาติ ปฏิชานิตฺวา ฐิตาฯ

เวทตฺตยสงฺขาตา ติสฺโส วิชฺชา อชฺฌยนฺตีติ เตวิชฺชาฯ เตนาห ‘‘ติเวทาน’’นฺติฯ ตโย เวเท อณนฺติ อชฺฌยนฺตีติ พฺราหฺมณา, เตสํฯ ยํ เอกํ ปทมฺปิ อกฺขาตํ, ตํ อตฺถโต พฺยญฺชนโต จ เกวลิโน อธิยิโน อปฺปปโยเคนฯ นิฏฺฐาคตมฺหาติ นิปฺผตฺติํ คตา อมฺหา เตวิชฺชาย สกสมยสฺส กถเนฯ

มโนกมฺมโต หิ วตฺตสมฺปทาติการณูปจาเรนายมตฺโถ วุตฺโตติ อาห – ‘‘เตน สมนฺนาคโต หิ อาจารสมฺปนฺโน โหตี’’ติฯ

ขยาตีตนฺติ วฑฺฒิปกฺเข ฐิตนฺติ อตฺโถฯ สุกฺกปกฺขปาฏิปทโต ปฏฺฐาย หิ จนฺโท วฑฺฒตีติ วุจฺจติ, น ขียตีติฯ วนฺทมานา ชนา นมกฺการํ กโรนฺติฯ

อตฺถทสฺสเนนาติ วิวรเณน ทสฺสนปริณายกฏฺเฐน โลกสฺส จกฺขุ หุตฺวา สมุปฺปนฺนํฯ