47. สุทฺธินิทฺเทสวณฺณนา
[455] เทสนา สํวโร เอฏฺฐิ, ปจฺจเวกฺขณ เภทโตติ (ปารา. อฏฺฐ. 2.585; วิสุทฺธิ. 1.19) เทสนาสุทฺธิ สํวรสุทฺธิ ปริเยฏฺฐิสุทฺธิ ปจฺจเวกฺขณสุทฺธีติ เอวํ จตุพฺพิธา สุทฺธีติ อตฺโถฯ อิทานิ ตาหิ สุทฺธีหิ วิสุชฺฌนเก ทสฺเสตุํ ‘‘ปาติโมกฺขสํวรสมฺมต’’นฺติอาทิมาหฯ
[456] ‘‘ปุน เอวํ น กริสฺส’’นฺติ จิตฺตาธิฏฺฐานสํวรา ยสฺมา สุชฺฌติ อินฺทฺริยสํวโร, ตสฺมา อินฺทฺริยสํวโร ‘‘สํวรสุทฺธี’’ติ วุตฺโตติ สมฺพนฺโธฯ
[457] ปหายาเนสนนฺติ อเนสนํ ปหาย ธมฺเมน อุปฺปาเทนฺตสฺส ปจฺจเยติ ปาฐเสโสฯ
[458] ‘‘ปฏิสงฺขา โยนิโส จีวรํ ปฏิเสวามิ…เป.… อุปฺปนฺนานํ เวยฺยาพาธิกานํ…เป.… ปรมตายา’’ติ (ม. นิ. 1.23; อ. นิ. 6.58) จ เอวํ จตูสุปิ ปจฺจเยสุ ยถาวุตฺตปจฺจเวกฺขณสุชฺฌนาติ อตฺโถฯ เอตฺถ ปน ทุวิธํ ปจฺจเวกฺขณํ ปฏิลาภกาเล จ ปริโภคกาเล จฯ ปฏิลาภกาเล หิ ธาตุวเสน วา ปฏิกฺกูลวเสน วา ปจฺจเวกฺขิตฺวา ฐปิตจีวราทีนิ ตโต อุตฺตริ ปริภุญฺชนฺตสฺส อนวชฺโชว ปริโภโค, ปริโภคกาเลปิฯ สุทฺธิวินิจฺฉโยฯ
สุทฺธินิทฺเทสวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ