‘‘อวิสฺสชฺชิยํ อเวภงฺคิยํ, ปญฺจ วุตฺตา มเหสินา;

วิสฺสชฺเชนฺตสฺส ปริภุญฺชนฺตสฺส อนาปตฺติ,

ปญฺหา เมสา กุสเลหิ จินฺติตา’’ติฯ (ปริ. 479);

เอตฺถ ปน ครุภณฺเฑน ครุภณฺฑญฺจ ถาวรญฺจ ถาวเรน ถาวรเมว ปริวตฺตนวิธิํ สนฺธาย ‘‘วิสฺสชฺชนฺตสฺส อนาปตฺตี’’ติ วุตฺตํฯ ปุน ตโต นิพฺพตฺตญฺจ จตุปจฺจยํ ปริภุญฺชิตุํ ลพฺภตีติ ทีเปตุํ ‘‘ปริภุญฺชนฺตสฺส อนาปตฺตี’’ติ วุตฺตํฯ อยํ อิมิสฺสา คาถาย อธิปฺปาโยฯ เสสนฺติ (จูฬว. อฏฺฐ. 321) อารามาทิ อภาชิยนฺติ อตฺโถฯ อเวภงฺคิยวินิจฺฉโยฯ

อเวภงฺคิยนิทฺเทสวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

41. ปกิณฺณกนิทฺเทสวณฺณนา

[335-6] สทฺวารพนฺธเน ฐาเน…เป.… สยนฺโต ทุกฺกฏํ ผุเสติ เอวรูเป ฐาเน ทิวา สยนฺเตนาติ สมฺพนฺโธฯ สทฺวารพนฺธเน (ปารา. 77; ปารา. อฏฺฐ. 1.77) ปน ฐาเน เยน เกนจิ ปริกฺขิตฺเต อพฺโภกาเสปิ รุกฺขมูเลปิ อนฺตมโส อิมินา ลกฺขเณน ยุตฺเต อากาสงฺคเณปิ สยนฺเตน ทฺวารํ พนฺธิตพฺพเมวฯ วิญฺญุมฺหิ ปุริเสติ ภิกฺขุมฺหิ วา สามเณเร วา อนฺตมโส อุปาสกอารามิเกสุปิ อญฺญตรสฺมิํ สตีติ อตฺโถฯ ‘‘เอส ชคฺคิสฺสตี’’ติ อาโภโค จาปิ กปฺปตีติ เกวลํ ภิกฺขุนิํ วา มาตุคามํ วา อาปุจฺฉิตุํ น วฏฺฏติฯ สวเสติ อตฺตโน วเส, อพหุสาธารณฏฺฐาเนติ อตฺโถฯ ตํ วินาการนฺติ ตํ ปุพฺเพ วุตฺตปฺปการํ ทฺวารถกนอาโภคกรณสงฺขาตํ อาการํ วินาติ อตฺโถฯ อจิตฺตกาปตฺติกิริยายํ สงฺเขโปฯ