‘‘อุปชฺฌายํ อนาปุจฺฉา น ทิสา ปกฺกมิตพฺพา’’ติ (มหาว. 66, จูฬว. 376) หิ วุตฺตํฯ อตฺตโน กิจฺจยํ นาม อนฺโตวิหาเรปิ อตฺตโน ปตฺตปจนจีวรกมฺมเกสจฺเฉทนาทิฯ

[154] สงฺฆายตฺตกมฺมานิ นาม ปริวาสมานตฺตอพฺภานตชฺชนียนิยสฺสปพฺพาชนียปฏิสารณียอุกฺเขปนาทโยฯ

[155] วุฏฺฐานํ เนสมาคเมติ ‘‘สเจ อุปชฺฌาโย วา อาจริโย วา คิลาโน โหติ, ยาวชีวํ อุปฏฺฐาตพฺโพ, วุฏฺฐานมสฺส อาคเมตพฺพ’’นฺติ (มหาว. 66; จูฬว. 376) หิ วุตฺตํฯ อุปชฺฌาจริยวตฺตวินิจฺฉโยฯ

อุปชฺฌาจริยวตฺตนิทฺเทสวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

16. วจฺจปฺปสฺสาวฏฺฐานิกนิทฺเทสวณฺณนา

[156] ยถาวุฑฺฒํ น กเรยฺย วจฺจนฺติ สมฺพนฺโธฯ ยถานุปุพฺพิยา ลพฺภตีติ สมฺพนฺโธฯ อิเมสุ ปน ตีสุ ฐาเนสุ โย โย ปฐมํ อาคจฺฉติ วุฑฺโฒ วา นโว วา, โส โส อาคตปฏิปาฏิยา กาตุญฺจ นหายิตุญฺจ ลพฺภตีติ อธิปฺปาโยฯ

[157] อุพฺภชิตฺวาติ (จูฬว. 373, 374) นิวาสนํ ทูรโตว อุกฺขิปิตฺวา โน ปวิเสยฺยฯ สหสา จ โน ปวิเสยฺยาติ สมฺพนฺโธฯ ‘‘พหิ ฐิเตน อุกฺกาสิตพฺพ’’นฺติ จ ‘‘สาธุกํ อตรมาเนน วจฺจกุฏิ ปวิสิตพฺพา’’ติ จ วุตฺตตฺตา อุกฺกาสิตฺวาว อตรมาโน ปวิเสยฺยาติ อตฺโถฯ ‘‘น อุพฺภชิตฺวา ปวิสิตพฺพา, วจฺจปาทุกาย ฐิเตน อุพฺภชิตพฺพ’’นฺติ (จูฬว. 374) วจนโต ‘‘อุพฺภเชยฺย ปาทุกาสฺเวว สณฺฐิโต’’ติ วุตฺตํฯ