2. ทุติยปาราชิกสิกฺขาปทํ

[664] ทุติเย กจฺจิ โน สาติ เอตฺถ โนสทฺโท นุสทฺทตฺโถติ อาห ‘‘กจฺจิ นุ สา’’ติฯ ปริวารวิปตฺตีติ ปริชนสฺส วินาสนํฯ ‘‘อกิตฺตี’’ติ เอตฺถ สมฺมุขา นินฺทํ คเหตฺวา ‘‘อยโส’’ติอิมินา ปรมฺมุขา นินฺทา คเหตพฺพาติ ทสฺเสตุํ วุตฺตํ ‘‘ปรมฺมุขครหา วา’’ติฯ

[666] ‘‘ยา ปาราชิกํ อาปนฺนา’’ติอิมินา ‘‘สา วา’’ติ เอตฺถ ตสทฺทสฺส วิสยํ ทสฺเสติฯ จตุนฺนนฺติ นิทฺธารณตฺเถ เจตํ สามิวจนํ, จตูสูติ อตฺโถฯ ปจฺฉาติ สพฺพปาราชิกานํ ปจฺฉาฯ อิมสฺมิํ โอกาเสติ ปฐมตติยปาราชิกานมนฺตเร ฐาเนฯ ฐปิตนฺติ สงฺคีติกาเรหิ นิกฺขิตฺตํฯ เอตฺถาติ อิมสฺมิํ สิกฺขาปเทฯ ตตฺราติ ทุฏฺฐุลฺลสิกฺขาปเทติฯ ทุติยํฯ

3. ตติยปาราชิกสิกฺขาปทํ

[669] ตติเย อสฺสาติ ‘‘ธมฺเมน วินเยนา’’ติ ปทสฺสฯ ปทภาชนํ วุตฺตนฺติ สมฺพนฺโธฯ ญตฺติสมฺปทา เจว อนุสาวนสมฺปทา จ สตฺถุสาสนํ นามาติ ทสฺเสนฺโต อาห ‘‘ญตฺติ…เป.… สมฺปทาย จา’’ติฯ สตฺถุสาสเนนาติ จ สตฺถุ อาณายฯ กมฺมนฺติ อุกฺเขปนียกมฺมํฯ ตตฺถาติ สงฺเฆฯ ‘‘วจนํ นาทิยตี’’ติอาทีสุ วิย สงฺฆํ วา นาทิยตีติ เอตฺถ นาทิยนํ นาม นานุวตฺตนเมวาติ อาห ‘‘นานุวตฺตตี’’ติฯ ตตฺถาติ สงฺฆาทีสุฯ อยํ ตาว สํวาโสติ สห ภิกฺขู วสนฺติ เอตฺถาติ สํวาโสติ อตฺเถน อยํ เอกกมฺมาทิ สํวาโส นามฯ ‘‘สห อยนภาเวนา’’ติอิมินา สห อยนฺติ ปวตฺตนฺตีติ สหายาติ วจนตฺถํ ทสฺเสติฯ เตติ ภิกฺขูฯ เยหิ จาติ ภิกฺขูหิ จฯ ตสฺสาติ อุกฺขิตฺตกสฺสฯ เตนาติ อุกฺขิตฺตเกนฯ อตฺตโนติ อุกฺขิตฺตกสฺสาติฯ ตติยํฯ