4. นนฺทนสุตฺตํ

[95] เอกมนฺตํ ฐิโต โข นนฺทโน เทวปุตฺโต ภควนฺตํ คาถาย อชฺฌภาสิ –

‘‘ปุจฺฉามิ ตํ โคตม ภูริปญฺญ,

อนาวฏํ ภควโต ญาณทสฺสนํ;

กถํวิธํ สีลวนฺตํ วทนฺติ,

กถํวิธํ ปญฺญวนฺตํ วทนฺติ;

กถํวิโธ ทุกฺขมติจฺจ อิริยติ,

กถํวิธํ เทวตา ปูชยนฺตี’’ติฯ

‘‘โย สีลวา ปญฺญวา ภาวิตตฺโต,

สมาหิโต ฌานรโต สตีมา;

สพฺพสฺส โสกา วิคตา ปหีนา,

ขีณาสโว อนฺติมเทหธารีฯ

‘‘ตถาวิธํ สีลวนฺตํ วทนฺติ,

ตถาวิธํ ปญฺญวนฺตํ วทนฺติ;

ตถาวิโธ ทุกฺขมติจฺจ อิริยติ,

ตถาวิธํ เทวตา ปูชยนฺตี’’ติฯ

5. จนฺทนสุตฺตํ

[96] เอกมนฺตํ ฐิโต โข จนฺทโน เทวปุตฺโต ภควนฺตํ คาถาย อชฺฌภาสิ –

‘‘กถํสุ [โกสุธ (สี.)] ตรติ โอฆํ, รตฺตินฺทิวมตนฺทิโต;

อปฺปติฏฺเฐ อนาลมฺเพ, โก คมฺภีเร น สีทตี’’ติฯ

‘‘สพฺพทา สีลสมฺปนฺโน, ปญฺญวา สุสมาหิโต;

อารทฺธวีริโย ปหิตตฺโต, โอฆํ ตรติ ทุตฺตรํฯ

‘‘วิรโต กามสญฺญาย, รูปสํโยชนาติโค;

นนฺทีราคปริกฺขีโณ, โส คมฺภีเร น สีทตี’’ติฯ