1. จนฺทิมสสุตฺตํ

[92] สาวตฺถินิทานํ ฯ อถ โข จนฺทิมโส [จนฺทิมาโส (ก.)] เทวปุตฺโต อภิกฺกนฺตาย รตฺติยา อภิกฺกนฺตวณฺโณ เกวลกปฺปํ เชตวนํ โอภาเสตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิ ฯ เอกมนฺตํ ฐิโต โข จนฺทิมโส เทวปุตฺโต ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ –

‘‘เต หิ โสตฺถิํ คมิสฺสนฺติ, กจฺเฉ วามกเส มคา;

ฌานานิ อุปสมฺปชฺช, เอโกทิ นิปกา สตา’’ติฯ

‘‘เต หิ ปารํ คมิสฺสนฺติ, เฉตฺวา ชาลํว อมฺพุโช;

ฌานานิ อุปสมฺปชฺช, อปฺปมตฺตา รณญฺชหา’’ติฯ

2. เวณฺฑุสุตฺตํ

[93] เอกมนฺตํ ฐิโต โข เวณฺฑุ [เวณฺหุ (สี.)] เทวปุตฺโต ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ –

‘‘สุขิตาว เต [สุขิตา วต เต (สี. สฺยา. กํ.)] มนุชา, สุคตํ ปยิรุปาสิย;

ยุญฺชํ [ยุชฺช (สี.), ยุญฺช (สฺยา. กํ. ปี.)] โคตมสาสเน, อปฺปมตฺตา นุ สิกฺขเร’’ติฯ

‘‘เย เม ปวุตฺเต สิฏฺฐิปเท [สตฺถิปเท (สี. สฺยา. กํ. ปี.)] (เวณฺฑูติ ภควา),

อนุสิกฺขนฺติ ฌายิโน;

กาเล เต อปฺปมชฺชนฺตา,

น มจฺจุวสคา สิยุ’’นฺติฯ

3. ทีฆลฏฺฐิสุตฺตํ

[94] เอวํ เม สุตํ – เอกํ สมยํ ภควา ราชคเห วิหรติ เวฬุวเน กลนฺทกนิวาเปฯ อถ โข ทีฆลฏฺฐิ เทวปุตฺโต อภิกฺกนฺตาย รตฺติยา อภิกฺกนฺตวณฺโณ เกวลกปฺปํ เวฬุวนํ โอภาเสตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิฯ เอกมนฺตํ ฐิโต โข ทีฆลฏฺฐิ เทวปุตฺโต ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ –

‘‘ภิกฺขุ สิยา ฌายี วิมุตฺตจิตฺโต,

อากงฺเข เจ หทยสฺสานุปตฺติํ;

โลกสฺส ญตฺวา อุทยพฺพยญฺจ,

สุเจตโส อนิสฺสิโต ตทานิสํโส’’ติฯ