‘‘ยาว น คาธํ ลภติ นทีสุ,

อายูหติ สพฺพคตฺเตภิ ชนฺตุ;

คาธญฺจ ลทฺธาน ถเล ฐิโต โย,

นายูหตี ปารคโต หิ โสว [โสติ (สี. ปี. ก.), โหติ (สฺยา. กํ.), โส (?)]ฯ

‘‘เอสูปมา ทามลิ พฺราหฺมณสฺส,

ขีณาสวสฺส นิปกสฺส ฌายิโน;

ปปฺปุยฺย ชาติมรณสฺส อนฺตํ,

นายูหตี ปารคโต หิ โส’’ติ [โหตีติ (สฺยา. กํ.)]ฯ

6. กามทสุตฺตํ

[87] สาวตฺถินิทานํ ฯ เอกมนฺตํ ฐิโต โข กามโท เทวปุตฺโต ภควนฺตํ เอตทโวจ – ‘‘ทุกฺกรํ ภควา, สุทุกฺกรํ ภควา’’ติฯ

‘‘ทุกฺกรํ วาปิ กโรนฺติ (กามทาติ ภควา),

เสขา สีลสมาหิตา;

ฐิตตฺตา อนคาริยุเปตสฺส,

ตุฏฺฐิ โหติ สุขาวหา’’ติฯ

‘‘ทุลฺลภา ภควา ยทิทํ ตุฏฺฐี’’ติฯ

‘‘ทุลฺลภํ วาปิ ลภนฺตฺนฺตฺติ (กามทาติ ภควา),

จิตฺตวูปสเม รตา;

เยสํ ทิวา จ รตฺโต จ,

ภาวนาย รโต มโน’’ติฯ

‘‘ทุสฺสมาทหํ ภควา ยทิทํ จิตฺต’’นฺติฯ

‘‘ทุสฺสมาทหํ วาปิ สมาทหนฺตฺนฺตฺติ (กามทาติ ภควา),

อินฺทฺริยูปสเม รตา;

เต เฉตฺวา มจฺจุโน ชาลํ,

อริยา คจฺฉนฺติ กามทา’’ติฯ