1. สุวีรสุตฺตํ

[247] เอวํ เม สุตํ – เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเมฯ ตตฺร โข ภควา ภิกฺขู อามนฺเตสิ – ‘‘ภิกฺขโว’’ติฯ ‘‘ภทนฺเต’’ติ เต ภิกฺขู ภควโต ปจฺจสฺโสสุํฯ ภควา เอตทโวจ –

‘‘ภูตปุพฺพํ, ภิกฺขเว, อสุรา เทเว อภิยํสุฯ อถ โข, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สุวีรํ เทวปุตฺตํ อามนฺเตสิ – ‘เอเต, ตาต สุวีร, อสุรา เทเว อภิยนฺติฯ คจฺฉ, ตาต สุวีร, อสุเร ปจฺจุยฺยาหี’ติฯ ‘เอวํ ภทฺทนฺตวา’ติ โข, ภิกฺขเว, สุวีโร เทวปุตฺโต สกฺกสฺส เทวานมินฺทสฺส ปฏิสฺสุตฺวา ปมาทํ อาปาเทสิ [อาหเรสิ (กตฺถจิ) นวงฺคุตฺตเร สีหนาทสุตฺเตปิ]ฯ ทุติยมฺปิ โข, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สุวีรํ เทวปุตฺตํ อามนฺเตสิ – ‘เอเต, ตาต สุวีร, อสุรา เทเว อภิยนฺติฯ คจฺฉ, ตาต สุวีร, อสุเร ปจฺจุยฺยาหี’ติฯ ‘เอวํ ภทฺทนฺตวา’ติ โข, ภิกฺขเว, สุวีโร เทวปุตฺโต สกฺกสฺส เทวานมินฺทสฺส ปฏิสฺสุตฺวา ทุติยมฺปิ ปมาทํ อาปาเทสิฯ ตติยมฺปิ โข, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สุวีรํ เทวปุตฺตํ อามนฺเตสิ – ‘เอเต, ตาต สุวีร, อสุรา เทเว อภิยนฺติฯ คจฺฉ, ตาต สุวีร, อสุเร ปจฺจุยฺยาหี’ติ ฯ ‘เอวํ ภทฺทนฺตวา’ติ โข, ภิกฺขเว, สุวีโร เทวปุตฺโต สกฺกสฺส เทวานมินฺทสฺส ปฏิสฺสุตฺวา ตติยมฺปิ ปมาทํ อาปาเทสิฯ อถ โข, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สุวีรํ เทวปุตฺตํ คาถาย อชฺฌภาสิ –

‘‘อนุฏฺฐหํ อวายามํ, สุขํ ยตฺราธิคจฺฉติ;

สุวีร ตตฺถ คจฺฉาหิ, มญฺจ ตตฺเถว ปาปยา’’ติฯ

‘‘อลสฺวสฺส [อลส’สฺส (สี. ปี.), อลสฺวายํ (สฺยา. กํ.)] อนุฏฺฐาตา, น จ กิจฺจานิ การเย;

สพฺพกามสมิทฺธสฺส, ตํ เม สกฺก วรํ ทิสา’’ติฯ

‘‘ยตฺถาลโส อนุฏฺฐาตา, อจฺจนฺตํ สุขเมธติ;

สุวีร ตตฺถ คจฺฉาหิ, มญฺจ ตตฺเถว ปาปยา’’ติฯ

‘‘อกมฺมุนา [อกมฺมนา (สี. ปี.)] เทวเสฏฺฐ, สกฺก วินฺเทมุ ยํ สุขํ;

อโสกํ อนุปายาสํ, ตํ เม สกฺก วรํ ทิสา’’ติฯ

‘‘สเจ อตฺถิ อกมฺเมน, โกจิ กฺวจิ น ชีวติ;

นิพฺพานสฺส หิ โส มคฺโค, สุวีร ตตฺถ คจฺฉาหิ;

มญฺจ ตตฺเถว ปาปยา’’ติฯ

‘‘โส หิ นาม, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สกํ ปุญฺญผลํ อุปชีวมาโน เทวานํ ตาวติํสานํ อิสฺสริยาธิปจฺจํ รชฺชํ กาเรนฺโต อุฏฺฐานวีริยสฺส วณฺณวาที ภวิสฺสติฯ อิธ โข ตํ, ภิกฺขเว, โสเภถ, ยํ ตุมฺเห เอวํ สฺวากฺขาเต ธมฺมวินเย ปพฺพชิตา สมานา อุฏฺฐเหยฺยาถ ฆเฏยฺยาถ วายเมยฺยาถ อปฺปตฺตสฺส ปตฺติยา อนธิคตสฺส อธิคมาย, อสจฺฉิกตสฺส สจฺฉิกิริยายา’’ติฯ

2. สุสีมสุตฺตํ

[248] สาวตฺถิยํฯ ตตฺร โข ภควา ภิกฺขู อามนฺเตสิ – ‘‘ภิกฺขโว’’ติฯ ‘‘ภทนฺเต’’ติ เต ภิกฺขู ภควโต ปจฺจสฺโสสุํฯ ภควา เอตทโวจ –

‘‘ภูตปุพฺพํ, ภิกฺขเว, อสุรา เทเว อภิยํสุฯ อถ โข, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สุสีมํ [สุสิมํ (สฺยา. กํ. ก.)] เทวปุตฺตํ อามนฺเตสิ – ‘เอเต, ตาต สุสีม, อสุรา เทเว อภิยนฺติฯ คจฺฉ, ตาต สุสีม, อสุเร ปจฺจุยฺยาหี’ติฯ ‘เอวํ ภทฺทนฺตวา’ติ โข, ภิกฺขเว, สุสีโม เทวปุตฺโต สกฺกสฺส เทวานมินฺทสฺส ปฏิสฺสุตฺวา ปมาทํ อาปาเทสิฯ ทุติยมฺปิ โข, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สุสีมํ เทวปุตฺตํ อามนฺเตสิ…เป.… ทุติยมฺปิ ปมาทํ อาปาเทสิฯ ตติยมฺปิ โข, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สุสีมํ เทวปุตฺตํ อามนฺเตสิ…เป.… ตติยมฺปิ ปมาทํ อาปาเทสิฯ อถ โข, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สุสีมํ เทวปุตฺตํ คาถาย อชฺฌภาสิ –

‘‘อนุฏฺฐหํ อวายามํ, สุขํ ยตฺราธิคจฺฉติ;

สุสีม ตตฺถ คจฺฉาหิ, มญฺจ ตตฺเถว ปาปยา’’ติฯ