‘‘จาตุทฺทสิํ ปญฺจทสิํ, ยา จ ปกฺขสฺส อฏฺฐมี;
ปาฏิหาริยปกฺขญฺจ, อฏฺฐงฺคสุสมาคตํ;
อุโปสถํ อุปวสนฺติ, พฺรหฺมจริยํ จรนฺติ เยฯ
‘‘น เตหิ ยกฺขา กีฬนฺติ, สาหุ เต อรหตํ สุตํ;
สานุํ ปพุทฺธํ วชฺชาสิ, ยกฺขานํ วจนํ อิทํ;
มากาสิ ปาปกํ กมฺมํ, อาวิ วา ยทิ วา รโหฯ
‘‘สเจ จ [สเจว (สฺยา. กํ. ปี. ก.), ยญฺเจว (สี.)] ปาปกํ กมฺมํ, กริสฺสสิ กโรสิ วา;
น เต ทุกฺขา ปมุตฺยตฺถิ, อุปฺปจฺจาปิ ปลายโต’’ติฯ
‘‘มตํ วา อมฺม โรทนฺติ, โย วา ชีวํ น ทิสฺสติ;
ชีวนฺตํ อมฺม ปสฺสนฺตี, กสฺมา มํ อมฺม โรทสี’’ติฯ
‘‘มตํ วา ปุตฺต โรทนฺติ, โย วา ชีวํ น ทิสฺสติ;
โย จ กาเม จชิตฺวาน, ปุนราคจฺฉเต อิธ;
ตํ วาปิ ปุตฺต โรทนฺติ, ปุน ชีวํ มโต หิ โสฯ
‘‘กุกฺกุฬา อุพฺภโต ตาต, กุกฺกุฬํ [กุกฺกุเฬ (สี.)] ปติตุมิจฺฉสิ;
นรกา อุพฺภโต ตาต, นรกํ ปติตุมิจฺฉสิฯ
‘‘อภิธาวถ ภทฺทนฺเต, กสฺส อุชฺฌาปยามเส;
อาทิตฺตา นีหตํ [นิพฺภตํ (สฺยา. กํ. ก.), นิภตํ (ปี. ก.)] ภณฺฑํ, ปุน ฑยฺหิตุมิจฺฉสี’’ติฯ
6. ปิยงฺกรสุตฺตํ
[240] เอกํ สมยํ อายสฺมา อนุรุทฺโธ สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเมฯ เตน โข ปน สมเยน อายสฺมา อนุรุทฺโธ รตฺติยา ปจฺจูสสมยํ ปจฺจุฏฺฐาย ธมฺมปทานิ ภาสติฯ อถ โข ปิยงฺกรมาตา ยกฺขินี ปุตฺตกํ เอวํ โตเสสิ –
‘‘มา สทฺทํ กริ ปิยงฺกร, ภิกฺขุ ธมฺมปทานิ ภาสติ;
อปิ [อปิ (สี.)] จ ธมฺมปทํ วิชานิย, ปฏิปชฺเชม หิตาย โน สิยาฯ
‘‘ปาเณสุ จ สํยมามเส, สมฺปชานมุสา น ภณามเส;
สิกฺเขม สุสีลฺยมตฺตโน [สุสีลมตฺตโน (สี. ก.)], อปิ มุจฺเจม ปิสาจโยนิยา’’ติฯ