‘‘เย นํ ปชานนฺติ ยโตนิทานํ,

เต นํ วิโนเทนฺติ สุโณหิ ยกฺข;

เต ทุตฺตรํ โอฆมิมํ ตรนฺติ,

อติณฺณปุพฺพํ อปุนพฺภวายา’’ติฯ

4. มณิภทฺทสุตฺตํ

[238] เอกํ สมยํ ภควา มคเธสุ วิหรติ มณิมาลิเก เจติเย มณิภทฺทสฺส ยกฺขสฺส ภวเนฯ อถ โข มณิภทฺโท ยกฺโข เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ –

‘‘สตีมโต สทา ภทฺทํ, สติมา สุขเมธติ;

สตีมโต สุเว เสยฺโย, เวรา จ ปริมุจฺจตี’’ติฯ

‘‘สตีมโต สทา ภทฺทํ, สติมา สุขเมธติ;

สตีมโต สุเว เสยฺโย, เวรา น ปริมุจฺจติฯ

‘‘ยสฺส สพฺพมโหรตฺตํ [รตฺติํ (สฺยา. กํ. ก.)], อหิํสาย รโต มโน;

เมตฺตํ โส สพฺพภูเตสุ, เวรํ ตสฺส น เกนจี’’ติฯ

5. สานุสุตฺตํ

[239] เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเมฯ เตน โข ปน สมเยน อญฺญตริสฺสา อุปาสิกาย สานุ นาม ปุตฺโต ยกฺเขน คหิโต โหติฯ อถ โข สา อุปาสิกา ปริเทวมานา ตายํ เวลายํ อิมา คาถาโย อภาสิ –

‘‘จาตุทฺทสิํ ปญฺจทสิํ, ยา จ ปกฺขสฺส อฏฺฐมี;

ปาฏิหาริยปกฺขญฺจ, อฏฺฐงฺคสุสมาคตํฯ

‘‘อุโปสถํ อุปวสนฺติ, พฺรหฺมจริยํ จรนฺติ เย;

น เตหิ ยกฺขา กีฬนฺติ, อิติ เม อรหตํ สุตํ;

สา ทานิ อชฺช ปสฺสามิ, ยกฺขา กีฬนฺติ สานุนา’’ติฯ