เมนู

อถ โข อุปฺปลวณฺณาย ภิกฺขุนิยา เอตทโหสิ – ‘‘โก นุ ขฺวายํ มนุสฺโส วา อมนุสฺโส วา คาถํ ภาสตี’’ติ? อถ โข อุปฺปลวณฺณาย ภิกฺขุนิยา เอตทโหสิ – ‘‘มาโร โข อยํ ปาปิมา มม ภยํ ฉมฺภิตตฺตํ โลมหํสํ อุปฺปาเทตุกาโม สมาธิมฺหา จาเวตุกาโม คาถํ ภาสตี’’ติฯ อถ โข อุปฺปลวณฺณา ภิกฺขุนี ‘‘มาโร อยํ ปาปิมา’’ อิติ วิทิตฺวา มารํ ปาปิมนฺตํ คาถาหิ ปจฺจภาสิ –

‘‘สตํ สหสฺสานิปิ ธุตฺตกานํ,

อิธาคตา ตาทิสกา ภเวยฺยุํ;

โลมํ น อิญฺชามิ น สนฺตสามิ,

น มาร ภายามิ ตเมกิกาปิฯ

‘‘เอสา อนฺตรธายามิ, กุจฺฉิํ วา ปวิสามิ เต;

ปขุมนฺตริกายมฺปิ, ติฏฺฐนฺติํ มํ น ทกฺขสิฯ

‘‘จิตฺตสฺมิํ วสีภูตามฺหิ, อิทฺธิปาทา สุภาวิตา;

สพฺพพนฺธนมุตฺตามฺหิ, น ตํ ภายามิ อาวุโส’’ติฯ

อถ โข มาโร ปาปิมา ‘‘ชานาติ มํ อุปฺปลวณฺณา ภิกฺขุนี’’ติ ทุกฺขี ทุมฺมโน ตตฺเถวนฺตรธายีติฯ

6. จาลาสุตฺตํ

[167] สาวตฺถินิทานํฯ อถ โข จาลา ภิกฺขุนี ปุพฺพณฺหสมยํ นิวาเสตฺวา…เป.… อญฺญตรสฺมิํ รุกฺขมูเล ทิวาวิหารํ นิสีทิฯ อถ โข มาโร ปาปิมา เยน จาลา ภิกฺขุนี เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา จาลํ ภิกฺขุนิํ เอตทโวจ – ‘‘กิํ นุ ตฺวํ, ภิกฺขุนิ, น โรเจสี’’ติ? ‘‘ชาติํ ขฺวาหํ, อาวุโส, น โรเจมี’’ติฯ

‘‘กิํ นุ ชาติํ น โรเจสิ, ชาโต กามานิ ภุญฺชติ;

โก นุ ตํ อิทมาทปยิ, ชาติํ มา โรจ [มา โรเจสิ (สี. ปี.)] ภิกฺขุนี’’ติฯ

‘‘ชาตสฺส มรณํ โหติ, ชาโต ทุกฺขานิ ผุสฺสติ [ปสฺสติ (สี. ปี.)];

พนฺธํ วธํ ปริกฺเลสํ, ตสฺมา ชาติํ น โรจเยฯ