เมนู

จตุตฺถปาราชิกกถา

[306]

อสนฺตมตฺตสฺสิตเมว กตฺวา;

ภวํ อธิฏฺฐาย จ วตฺตมานํ;

อญฺญาปเทสญฺจ วินาธิมานํ;

ฌานาทิเภทํ สมุทาจเรยฺยฯ

[307]

กาเยน วาจายปิ วา ตทตฺเถ;

ญาเตว วิญฺญตฺติปเถ อภพฺโพ;

ยเถว ตาโล ปน มตฺถกสฺมิํ;

ฉินฺโน อภพฺโพ ปุน รุฬฺหิภาเวฯ

[308]

อสนฺตเมวตฺตนิ โย ปรสฺส;

ทีเปติ ฌานาทิมนนฺตรํ โส;

ชานาติ เจ โหติ จุโต หิ โน เจ;

ชานาติ ถุลฺลจฺจยมสฺส โหติฯ

[309]

‘‘โย เต วิหาเร วสตีธ ภิกฺขุ;

โส ฌานลาภี’’ติ จ ทีปิเต เจ;

ชานาติ ถุลฺลจฺจยมสฺส โน เจ;

ชานาติ ตํ ทุกฺกฏเมว โหติฯ

[310]

อสนฺตเมวตฺตนิ ธมฺมเมตํ;

อตฺถีติ กตฺวา วทโตธิมานา;

วุตฺโต อนาปตฺตินโย ปเนวํ;

อวตฺตุกามสฺส ตถาทิกสฺสฯ

[311]

ปาปิจฺฉตา ตสฺส อสนฺตภาโว;

อาโรจนญฺเจว มนุสฺสกสฺส;

นญฺญาปเทเสน ตเทว ญาณํ;

ปญฺเจตฺถ องฺคานิ วทนฺติ ธีราฯ

[312]

ปฐเม ทุติเย จนฺเต, ปริยาโย น วิชฺชติ;

ทุติเย ตติเยเยว, อาณตฺติ น ปเนตเรฯ

[313]