เมนู

ปาทพฺภญฺชนกถา

ปาทพฺภญฺชนกถายํ ‘‘อนุชานามิ, ภิกฺขเว, ปาทพฺภญฺชน’’นฺติ (มหาว. 267) วจนโต ปาเทสุ ผลิเตสุ ปาทพฺภญฺชนํ ปจิตพฺพํฯ นกฺขมนีโย โหติ, ‘‘อนุชานามิ, ภิกฺขเว, ปชฺชํ อภิสงฺขริตุ’’นฺติ (มหาว. 267) วจนโต ปาทพฺภญฺชนเตเลน นกฺขมนีเย สติ ปชฺชํ อภิสงฺขริตพฺพํฯ ตตฺถ ปชฺชํ อภิสงฺขริตุนฺติ เยน ผลิตปาทา ปากติกา โหนฺติ, ตํ นาฬิเกราทีสุ นานาเภสชฺชานิ ปกฺขิปิตฺวา ปชฺชํ อภิสงฺขริตุํ, ปาทานํ สปฺปายเภสชฺชํ ปจิตุนฺติ อตฺโถฯ

คณฺฑาพาธกถา

คณฺฑาพาธกถายํ ‘‘อนุชานามิ, ภิกฺขเว, สตฺถกมฺม’’นฺติ (มหาว. 267) วจนโต คณฺฑาพาเธ สติ สตฺถกมฺมํ กาตพฺพํฯ ‘‘อนุชานามิ, ภิกฺขเว, กสาโวทก’’นฺติ (มหาว. 267) วจนโต กสาโวทเกน อตฺเถ สติ กสาโวทกํ ทาตพฺพํฯ ‘‘อนุชานามิ, ภิกฺขเว, ติลกกฺก’’นฺติ (มหาว. 267) วจนโต ติลกกฺเกน อตฺเถ สติ ติลกกฺกํ ทาตพฺพํฯ ติลกกฺเกน อตฺโถติ ปิฏฺเฐหิ ติเลหิ อตฺโถฯ ‘‘อนุชานามิ ภิกฺขเว กพฬิก’’นฺติ (มหาว. 267) วจนโต กพฬิกาย อตฺเถ สติ กพฬิกา ทาตพฺพาฯ ตตฺถ กพฬิกนฺติ วณมุเข สตฺตุปิณฺฑํ ปกฺขิปิตุํฯ ‘‘อนุชานามิ, ภิกฺขเว, วณพนฺธนโจฬ’’นฺติ (มหาว. 267) วจนโต วณพนฺธนโจเฬน อตฺเถ สติ วณพนฺธนโจฬํ ทาตพฺพํฯ ‘‘อนุชานามิ, ภิกฺขเว, สาสปกุฏฺเฏน โผสิตุ’’นฺติ (มหาว. 267) วจนโต สเจ วโณ กุณฺฑวตี, สาสปกุฏฺเฏน โผสิตพฺพํฯ ตตฺถ สาสปกุฏฺเฏนาติ สาสปปิฏฺเฐนฯ

‘‘อนุชานามิ, ภิกฺขเว, ธูมํ กาตุ’’นฺติ (มหาว. 267) วจนโต ยทิ วโณ กิลิชฺชิตฺถ, ธูมํ กาตุํ วฏฺฏติฯ

‘‘อนุชานามิ, ภิกฺขเว, โลณสกฺขริกาย ฉินฺทิตุ’’นฺติ (มหาว. 267) วจนโต ยทิ วฑฺฒมํสํ วุฏฺฐาติ , ฉินฺทิตพฺพํฯ ตตฺถ วฑฺฒมํสนฺติ อธิกมํสํ อาณี วิย อุฏฺฐหติฯ โลณสกฺขริกาย ฉินฺทิตุนฺติ ขาเรน ฉินฺทิตุํฯ ‘‘อนุชานามิ, ภิกฺขเว, วณเตล’’นฺติ (มหาว. 267) วจนโต ยทิ วโณ น รุหติ, วณรุหนเตลํ ปจิตพฺพํฯ ‘‘อนุชานามิ, ภิกฺขเว, วิกาสิกํ สพฺพํ วณปฏิกมฺม’’นฺติ (มหาว. 267) วจนโต ยทิ เตลํ คฬติ, วิกาสิกํ ทาตพฺพํ, สพฺพํ วณปฏิกมฺมํ กาตพฺพํฯ ตตฺถ วิกาสิกนฺติ เตลรุนฺธนปิโลติกํฯ สพฺพํ วณปฏิกมฺมนฺติ ยํ กิญฺจิ วณปฏิกมฺมํ นาม อตฺถิ, สพฺพํ อนุชานามีติ อตฺโถฯ มหาวิกฏกถา ปุพฺเพ วุตฺตาวฯ

สามํ คเหตฺวาติ อิทํ น เกวลํ สปฺปทฏฺฐสฺเสว, อญฺญสฺมิมฺปิ ทฏฺฐวิเส สติ สามํ คเหตฺวา ปริภุญฺชิตพฺพํ, อญฺเญสุ ปน การเณสุ ปฏิคฺคหิตเมว วฏฺฏติฯ

วิสปีตกถา

วิสปีตกถายํ ‘‘อนุชานามิ, ภิกฺขเว, คูถํ ปาเยตุ’’นฺติ (มหาว. 268) วจนโต ปีตวิสํ ภิกฺขุํ คูถํ ปาเยตุํ วฏฺฏติฯ ‘‘อนุชานามิ, ภิกฺขเว, ยํ กโรนฺโต ปฏิคฺคณฺหาติ, สฺเวว ปฏิคฺคโห กโต, น ปุน ปฏิคฺคเหตพฺโพ’’ติ (มหาว. 268) วจนโต ตเทว วฏฺฏติฯ อฏฺฐกถายํ (มหาว. อฏฺฐ. 268) ปน น ปุน ปฏิคฺคเหตพฺโพติ สเจ ภูมิปฺปตฺโต, ปฏิคฺคหาเปตพฺโพ, อปฺปตฺตํ ปน คเหตุํ วฏฺฏติฯ