‘‘สา มาคธี มูลภาสา;

นรา ยายาทิกปฺปิกา;

พฺรหฺมาโน จาสฺสุตาลาปา;

สมฺพุทฺธา จาปิ ภาสเร’’ติฯ

เสสํ สุวิญฺเญยฺยเมวฯ

โลกายตกถา

[47] โลกายตกถายํ โลกิยนฺติ ปติฏฺฐหนฺติ ปุญฺญาปุญฺญานิ ตพฺพิปาโก จาติ โลโก, สตฺตโลโกฯ อาภุโส ยตนฺติ วีริยํ กโรนฺติ เอตฺถาติ อายตํ, โลกสฺส อายตํ โลกายตํ, สตฺตานํ ภุโส วีริยกรณฏฺฐานนฺตฺยตฺโถฯ กิํ ตํ? ติตฺถิยสตฺถํฯ สพฺพํ อุจฺฉิฏฺฐํ, กสฺมา? สกุณาทีหิ ปริภุตฺตปุพฺพตฺตาฯ สพฺพํ อนุจฺฉิฏฺฐํ อิมสฺส อวเสสโภชนสฺส เกนจิ อปริภุตฺตปุพฺพตฺตาฯ เสโต กาโก อฏฺฐิสฺส เสตตฺตา, กาโฬ พโก ปาทสฺส กาฬตฺตาติฯ นตฺถิ อตฺโถ เอตฺถาติ นิรตฺถกํ, นิรตฺถกเมว การณํ นิรตฺถกการณํฯ เตน ปฏิสํยุตฺตํ นิรตฺถกการณปฏิสํยุตฺตํฯ ตรนฺติ เอตฺถาติ ติตฺถํ, ปฏฺฏนํฯ ติตฺถํ วิยาติ ติตฺถํ, ลทฺธิ, ตํ เอเตสํ อตฺถีติ ติตฺถิยา, วิปรีตทสฺสนาฯ สาสนฺติ อตฺตโน สาวเก เอตฺถาติ สตฺถํ, ติตฺถิยานํ สตฺถํ ติตฺถิยสตฺถํฯ น ติรจฺฉานวิชฺชา ปริยาปุณิตพฺพาติ เอตฺถ ติรจฺฉานวิชฺชา นาม ยา กาจิ พาหิรกา อนตฺถสญฺหิตาฯ น ปริยาปุณิตพฺพาติ อตฺตนา น ปริยาปุณิตพฺพาฯ น วาเจตพฺพาติ ปเรสํ น วาเจตพฺพาฯ เสสํ สุวิญฺเญยฺยเมวฯ