อคฺฆสโมธานปริวาสกถาวณฺณนา
[134] ‘‘เอกาปตฺติมูลกญฺจา’’ติ อิมินา ‘‘เอกา อาปตฺติ เอกาหปฺปฏิจฺฉนฺนา, เอกา อาปตฺติ ทฺวีหปฺปฏิจฺฉนฺนา’’ติอาทินยํ ทสฺเสติฯ อปฺปฏิจฺฉนฺนภาวํ ทสฺเสตุนฺติ อชานนาทินา ปฏิจฺฉนฺนายปิ อาปตฺติยา มานตฺตารหตาวจเนน อปฺปฏิจฺฉนฺนภาวํ ทสฺเสตุํฯ ‘‘เอกสฺส, อาวุโส, มาสสฺส ภิกฺขุ มานตฺตารโห’’ติ (จูฬว. 153) หิ วุตฺตํฯ เอตฺถ เอกสฺส อชานนปฏิจฺฉนฺนมาสสฺส ปริวาสารโห น โหติ, เกวลํ อาปตฺติยา อปฺปฏิจฺฉนฺนตฺตา มานตฺตารโห โหตีติ อธิปฺปาโยฯ ปาฬิยํ มกฺขธมฺโมติ มทฺทิตุกามตาฯ สงฺฆาทิเสสานํ ปริวาสทานาทิสพฺพวินิจฺฉยสฺส สมุจฺจยตฺตา ปเนส สมุจฺจยกฺขนฺธโกติ วุตฺโตติ เวทิตพฺโพฯ
อคฺฆสโมธานปริวาสกถาวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ
สมุจฺจยกฺขนฺธกวณฺณนานโย นิฏฺฐิโตฯ