มหาปชาปติโคตมีวตฺถุกถาวณฺณนา

[402-3] สูเนหีติ สุเตหิฯ ‘‘เสตฏฺฏิกา นาม โรคชาตี’’ติ ปาฬิฯ ‘‘เสตฏฺฐิกา’’ติ อฏฺฐกถา ฯ ‘‘ปฏิสมฺภิทาปตฺตขีณาสวคฺคหเณน ฌานานิปิ คหิตาเนว โหนฺติฯ น หิ นิชฺฌานิกานํ สพฺพปฺปการา สมฺปตฺติ อิชฺฌตี’’ติ ลิขิตํฯ

ภิกฺขุนีอุปสมฺปทานุชานนกถาวณฺณนา

[404] ยทคฺเคน ยํ ทิวสํ อาทิํ กตฺวาฯ ตเทวาติ ตสฺมิํ เอว ทิวเสฯ ‘‘อนุญตฺติยา’’ติ ปาโฐฯ ‘‘อนุปญฺญตฺติยา’’ติ น สุนฺทรํฯ

[405] ‘‘ปฏิคฺคณฺหามิ ยาวชีวํ อนติกฺกมนีโย’’ติ วตฺวา อิทานิ กิํ การณา วรํ ยาจตีติ เจ? ปรูปวาทวิวชฺชนตฺถํฯ ทุพฺพุทฺธิโน หิ เกจิ วเทยฺยุํ ‘‘มหาปชาปติยา ปฐมํ สมฺปฏิจฺฉิตตฺตา อุภโตสงฺฆสฺส ยถาวุฑฺฒอภิวาทนํ น ชาตํฯ โคตมี เจ วรํ ยาเจยฺย, ภควา อนุชาเนยฺยา’’ติฯ

[408] วิมาเนตฺวาติ อปรชฺฌิตฺวาฯ

[410-3] กมฺมปฺปตฺตาโยปีติ กมฺมารหาปิฯ อาปตฺติคามินิโยปีติ อาปตฺติํ อาปนฺนาโยปิฯ ทฺเว ติสฺโส ภิกฺขุนิโยติ ทฺวีหิ ตีหิ ภิกฺขุนีหิฯ ‘‘มโนสิลิกายา’’ติ ปาโฐฯ

[420] ‘‘เตน จ ภิกฺขุ นิมนฺเตตพฺโพ’’ติ สามีจิวเสน วุตฺตํฯ

[422-3] ‘‘อนุชานามิ…เป.… ตาวกาลิก’’นฺติ ปุคฺคลิกํ สนฺธาย วุตฺตํ, น สงฺฆิกนฺติ อาจริโยฯ ‘‘อนุชานามิ, ภิกฺขเว, อุตุนิยา กฏิสุตฺตก’’นฺติ วจนโต ภิกฺขุสฺส วินิพนฺธํ กฏิสุตฺตกํ น วฏฺฏติฯ ปคฺฆรนฺตี วิสวิณาฯ เวปุริสิกา มสฺสุทาฐีฯ

[425] ตโย นิสฺสเยติ รุกฺขมูลญฺหิ สา น ลภติฯ