‘‘อุภยานิ โข ปนสฺส…เป.… อนุพฺยญฺชนโสติ สพฺโพปายํ ปเภโท มาติกาฏฺฐกถายํ ญาโต โหตี’’ติ จ ‘‘อาปตฺติํ ชานาตีติ ปาเฐ อวตฺตมาเนปิ อิทํ นาม กตฺวา อิทํ อาปชฺชตีติ ชานาติ เจ, วฏฺฏตี’’ติ จ ลิขิตํฯ ‘‘ตญฺจ โข ตโต ปุพฺเพ ปาเฐ ปคุเณ กเตติ คเหตพฺพํ, อาจริยุปชฺฌายานมฺปิ เอเสว นโย’’ติ วุตฺตํฯ

กมฺมารภณฺฑุวตฺถาทิกถาวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

ราหุลวตฺถุกถาวณฺณนา

[105] ‘‘องฺคาริโน ทานิ ทุมา ภทนฺเต’’ติอาทีหิ (เถรคา. 527) สฏฺฐิมตฺตาหิฯ ทสฺเสหิ อิติ มํ อาณาเปสิฯ เอตฺถ อิติ-สทฺโท อาหริตพฺโพฯ โปกฺขรวสฺสนฺติ โปกฺขรปตฺตวณฺณํ อุทกํ, ตมฺหิ วสฺสนฺเต เตมิตุกามาว เตเมนฺติฯ อุณฺหีสโต ปฏฺฐายาติ มุทฺธโต ปฏฺฐายฯ

‘‘สินิทฺธนีลมุทุกุญฺจิตเกโส ,

สูริยนิมฺมลตลาภินลาโฏ;

ยุตฺตตุงฺคมุทุกายตนาโส,

รํสิชาลวิตโต นรสีโห’’ติฯ (อป. อฏฺฐ. 1.สนฺติเกนิทานกถา; ชา. อฏฺฐ. 1.สนฺติเกนิทานกถา) –

อาทิคาถาหิฯ อถ วา –

‘‘จกฺกวรงฺกิตรตฺตสุปาโท,

ลกฺขณมณฺฑิตอายตปณฺหิ;

จามรฉตฺตวิภูสิตปาโท,

เอส หิ ตุยฺห ปิตา นรสีโหฯ

‘‘สกฺยกุมารวโร สุขุมาโล,

ลกฺขณจิตฺติกปุณฺณสรีโร;

โลกหิตาย คโต นรวีโร,

เอส หิ ตุยฺห ปิตา นรสีโหฯ

‘‘ปุณฺณสสงฺกนิโภ มุขวณฺโณ,

เทวนราน ปิโย นรนาโค;

มตฺตคชินฺทวิลาสิตคามี,

เอส หิ ตุยฺห ปิตา นรสีโหฯ