6. อภิกฺขุกาวาสสิกฺขาปทวณฺณนา

ฉฏฺเฐ สเจ ภิกฺขุนุปสฺสยโต อทฺธโยชนพฺภนฺตเร โอวาททายกา ภิกฺขู น วสนฺติ, มคฺโค วา อเขโม โหติ น สกฺกา อนนฺตราเยน คนฺตุํ , อยํ อภิกฺขุโก นาม อาวาโสฯ ตตฺถ ‘‘วสฺสํ วสิสฺสามี’’ติ เสนาสนปญฺญาปนปานียอุปฏฺฐาปนาทีนิ กโรนฺติยา ทุกฺกฏํ , สห อรุณุคฺคมนา ปาจิตฺติยํฯ อยเมตฺถ สงฺเขโป, วิตฺถาโร ปน สมนฺตปาสาทิกายํ (ปาจิ. อฏฺฐ. 144 อาทโย) วุตฺโตฯ

สาวตฺถิยํ สมฺพหุลา ภิกฺขุนิโย อารพฺภ อภิกฺขุเก อาวาเส วสฺสํ วสนวตฺถุสฺมิํ ปญฺญตฺตํ, ยตฺถ ปน วสฺสูปคตา ภิกฺขู ปกฺกนฺตา วา โหนฺติ วิพฺภนฺตา วา กาลงฺกตา วา ปกฺขสงฺกนฺตา วา ตตฺถ วสนฺติยา, อาปทาสุ, อุมฺมตฺติกาทีนญฺจ อนาปตฺติฯ อภิกฺขุกาวาสตา, วสฺสูปคมนํ, อรุณุคฺคมนนฺติ อิมาเนตฺถ ตีณิ องฺคานิฯ สมุฏฺฐานาทีนิ เอฬกโลมสทิสาเนวาติฯ

อภิกฺขุกาวาสสิกฺขาปทวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ