2. กุสลจิตฺตกถาวณฺณนา

[894-895] อิทานิ กุสลจิตฺตกถา นาม โหติฯ ตตฺถ ยสฺมา อรหา สติเวปุลฺลปฺปตฺโต ปรินิพฺพายนฺโตปิ สโต สมฺปชาโนว ปรินิพฺพาติ, ตสฺมา กุสลจิตฺโต ปรินิพฺพายตีติ เยสํ ลทฺธิ, เสยฺยถาปิ อนฺธกานํ; เต สนฺธาย ปุจฺฉา สกวาทิสฺส, ปฏิญฺญา อิตรสฺสฯ อถ นํ ยสฺมา กุสลจิตฺโต นาม ปุญฺญาภิสงฺขาราภิสงฺขรณาทิวเสน โหติ, ตสฺมา เตนตฺเถน โจเทตุํ อรหา ปุญฺญาภิสงฺขารนฺติอาทิมาหฯ เสสเมตฺถ ยถาปาฬิเมว นิยฺยาติฯ สโต สมฺปชาโนติ อิทํ ชวนกฺขเณ กิริยสติสมฺปชญฺญานํ วเสน อสมฺโมหมรณทีปนตฺถํ วุตฺตํ, น กุสลจิตฺตทีปนตฺถํฯ ตสฺมา อสาธกนฺติฯ

กุสลจิตฺตกถาวณฺณนาฯ

3. อาเนญฺชกถาวณฺณนา

[896] อิทานิ อาเนญฺชกถา นาม โหติฯ ตตฺถ ภควา จตุตฺถชฺฌาเน ฐิโต ปรินิพฺพายีติ สลฺลกฺเขตฺวา ‘‘อรหา อาเนญฺเช ฐิโต ปรินิพฺพายตี’’ติ เยสํ ลทฺธิ, เสยฺยถาปิ เอกจฺจานํ อุตฺตราปถกานํ, เต สนฺธาย ปุจฺฉา สกวาทิสฺส, ปฏิญฺญา อิตรสฺสฯ ปกติจิตฺเตติ ภวงฺคจิตฺเตฯ สพฺเพ หิ สญฺญิโน สตฺตา ภวงฺคจิตฺเต ฐตฺวา ภวงฺคปริโยสาเนน จุติจิตฺเตน กาลํ กโรนฺติฯ อิติ นํ อิมินา อตฺเถน โจเทตุํ เอวมาหฯ ตตฺถ กิญฺจาปิ จตุโวการภเว อรหโต ปกติจิตฺตมฺปิ อาเนญฺชํ โหติ, อยํ ปน ปญฺโห ปญฺจโวการภววเสน อุทฺธโฏฯ ตสฺมา โน จ วต เร วตฺตพฺเพติ อาหฯ เสสเมตฺถ อุตฺตานตฺถเมวาติฯ

อาเนญฺชกถาวณฺณนาฯ