2. อญฺญมญฺญปจฺจยกถาวณฺณนา

[718-719] อิทานิ อญฺญมญฺญปจฺจยกถา นาม โหติฯ ตตฺถ เยสํ สมเย ‘‘อวิชฺชาปจฺจยา สงฺขารา’’ติ อยเมว ตนฺติ, ‘‘สงฺขารปจฺจยาปิ อวิชฺชา’’ติ อยํ นตฺถิ, ตสฺมา อวิชฺชาว สงฺขารานํ ปจฺจโย, น ปน สงฺขารา อวิชฺชายาติ ลทฺธิ, เสยฺยถาปิ มหาสงฺฆิกานํ; เต สนฺธาย อวิชฺชาสงฺขาราทีนํ อญฺญมญฺญปจฺจยตาปิ อตฺถีติ ทสฺเสตุํ ปุจฺฉา สกวาทิสฺส, ปฏิญฺญา อิตรสฺส ฯ อวิชฺชา สงฺขาเรนาติ เอตฺถ อปุญฺญาภิสงฺขาโรว คหิโตฯ ตสฺมา สงฺขารปจฺจยาปิ อวิชฺชาติ เอตฺถ สหชาตอญฺญมญฺญอตฺถิอวิคตสมฺปยุตฺตวเสน ปจฺจยตา เวทิตพฺพาฯ อุปาทานปจฺจยาปิ ตณฺหาติ เอตฺถ ฐเปตฺวา กามุปาทานํ เสสานิ ตีณิ อุปาทานานิ อวิชฺชาย สงฺขารา วิย ตณฺหาย ปจฺจยา โหนฺตีติ เวทิตพฺพานิฯ เสสํ ยถาปาฬิเมว นิยฺยาติฯ ชรามรณปจฺจยาติ ปุจฺฉา ปรวาทิสฺส, นามรูปํ วิญฺญาณปจฺจยาติ สกวาทิสฺสาติฯ

อญฺญมญฺญปจฺจยกถาวณฺณนาฯ

3. อทฺธากถาวณฺณนา

[720-721] อิทานิ อทฺธากถา นาม โหติฯ ตตฺถ ‘‘ตีณิมานิ, ภิกฺขเว, กถาวตฺถูนี’’ติ (อ. นิ. 3.68) สุตฺตํ นิสฺสาย กาลสงฺขาโต อทฺธา นาม ปรินิปฺผนฺโน อตฺถีติ เยสํ ลทฺธิ; เตสํ ‘‘อทฺธา นาม โกจิ ปรินิปฺผนฺโน นตฺถิ อญฺญตฺร กาลปญฺญตฺติมตฺตาฯ รูปาทโย ปน ขนฺธาว ปรินิปฺผนฺนา’’ติ วิภาคํ ทสฺเสตุํ อทฺธา ปรินิปฺผนฺโนติ ปุจฺฉา สกวาทิสฺส, ปฏิญฺญา อิตรสฺสฯ อถ นํ ‘‘สเจ โส ปรินิปฺผนฺโน, รูปาทีสุ อเนน อญฺญตเรน ภวิตพฺพ’’นฺติ โจเทตุํ รูปนฺติอาทิมาหฯ อิตโร ปฏิกฺขิปติฯ เสสํ ยถาปาฬิเมว นิยฺยาตีติฯ

อทฺธากถาวณฺณนาฯ

4. ขณลยมุหุตฺตกถาวณฺณนา

[722-723] ขณลยมุหุตฺตกถาสุปิ เอเสว นโยฯ สพฺเพปิ เหเต ขณาทโย อทฺธาปริยายา เอวาติฯ

ขณลยมุหุตฺตกถาวณฺณนาฯ