2. สมฺปยุตฺตกถาวณฺณนา

[473-474] อิทานิ สมฺปยุตฺตกถา นาม โหติฯ ตตฺถ ยสฺมา ติลมฺหิ เตลํ วิย น เวทนาทโย สญฺญาทีสุ อนุปวิฏฺฐา, ตสฺมา ‘‘นตฺถิ เกจิ ธมฺมา เกหิจิ ธมฺเมหิ สมฺปยุตฺตา, เอวํ สนฺเต ญาณสมฺปยุตฺตนฺติอาทิ นิรตฺถกํ โหตี’’ติ เยสํ ลทฺธิ, เสยฺยถาปิ ราชคิริกสิทฺธตฺถิกานญฺเญว; เต สนฺธาย อญฺเญเนวตฺเถน สมฺปยุตฺตตํ ทสฺเสตุํ ปุจฺฉา สกวาทิสฺส, อตฺตโน ลทฺธิวเสน ปฏิญฺญา อิตรสฺสฯ เสสมิธาปิ เหฏฺฐา วุตฺตนยตฺตา อุตฺตานตฺถเมวฯ โย ปเนส ปรวาทินา ‘‘ยถา ติลมฺหิ เตล’’นฺติอาทิโก อุปมาปญฺโห อาหโฏ, โส ยสฺมา เวทนาสญฺญานํ วิย ติลเตลานํ ลกฺขณโต นานตฺตววตฺถานํ นตฺถิฯ สพฺเพสุปิ หิ ติลอฏฺฐิตเจสุ ติโลติ โวหารมตฺตํ, เตเนว ติลํ นิพฺพตฺเตตฺวา คหิเต ปุริมสณฺฐาเนน ติโล นาม น ปญฺญายติ, ตสฺมา อนาหฏสทิโสว โหตีติฯ

สมฺปยุตฺตกถาวณฺณนาฯ

3. เจตสิกกถาวณฺณนา

[475-477] อิทานิ เจตสิกกถา นาม โหติฯ ตตฺถ ยสฺมา ผสฺสิกาทโย นาม นตฺถิ, ตสฺมา ‘‘เจตสิเกนาปิ น ภวิตพฺพํ, อิติ นตฺถิ เจตสิโก ธมฺโม’’ติ เยสํ ลทฺธิ, เสยฺยถาปิ ราชคิริกสิทฺธตฺถิกานํ; เต สนฺธาย ปุจฺฉา สกวาทิสฺส, ปฏิญฺญา อิตรสฺสฯ สหชาโตติ สมฺปยุตฺตสหชาตํ สนฺธาย วุตฺตํฯ ผสฺสิกาติ ตาทิสํ โวหารํ อปสฺสนฺตสฺส ปุจฺฉา ปรวาทิสฺสฯ กิํ โวหาเรน, ยถา จิตฺตนิสฺสิตโกติ เจตสิโก, เอวํ โสปิ ผสฺสนิสฺสิตตฺตา ผสฺสิโกติ วุตฺเต โทโส นตฺถีติ ปฏิญฺญา สกวาทิสฺสฯ เสสํ อุตฺตานตฺถเมวาติฯ

เจตสิกกถาวณฺณนาฯ