เมนู

7. จิตฺตารมฺมณกถาวณฺณนา

[436-438] อิทานิ จิตฺตารมฺมณกถา นาม โหติฯ ตตฺถ เจโตปริยาเย ญาณนฺติ วจนมตฺตเมว คเหตฺวา ‘‘ตํ ญาณํ จิตฺตารมฺมณเมวา’’ติ เยสํ ลทฺธิ, เสยฺยถาปิ เอตรหิ อนฺธกานํ; เต สนฺธาย ปุจฺฉา สกวาทิสฺส, ปฏิญฺญา อิตรสฺสฯ อถสฺส ‘‘โย สราคาทิวเสน จิตฺตํ ชานาติ, ตสฺส ราคาทโยปิ อารมฺมณา โหนฺติ, ตสฺมา น วตฺตพฺพํ ตํ จิตฺตารมฺมณญฺเญวา’’ติ โจทนตฺถํ นนุ อตฺถิ โกจีติอาทิ อารทฺธํฯ ผสฺสารมฺมเณติ ผสฺสสงฺขาเต อารมฺมเณฯ เวทนารมฺมเณติอาทีสุปิ เอเสว นโยฯ ปุน ผสฺสารมฺมเณ ญาณํ น วตฺตพฺพนฺติ ปุฏฺโฐ ผสฺสสฺส ผุสนลกฺขณํ มนสิกโรโต ผสฺโสวารมฺมณํ โหตีติ ปฏิชานาติฯ กิํ ปเนตํ ผสฺสปริยาเย ญาณนฺติ ปุฏฺโฐ ปน ตาทิสสฺส สุตฺตปทสฺส อภาวา ปฏิกฺขิปติฯ เวทนาทีสุปิ เอเสว นโยฯ อิทานิ ยํ นิสฺสาย ลทฺธิ, ตเทว ทสฺเสตฺวา ลทฺธิํ ปติฏฺฐาเปตุํ นนุ เจโตปริยาเย ญาณนฺติอาทิมาหฯ สา ปเนสา วจนมตฺตาภินิเวเสน ปติฏฺฐาปิตาปิ อปฺปติฏฺฐาปิตาว โหตีติฯ

จิตฺตารมฺมณกถาวณฺณนาฯ